بمباران و کشتار مردم فلسطین در نوار غزه بشدت ادامه دارد. اسرائیل در حدود سه هفته گذشته بالای ۱۲ هزار تن بمب روی مردم محروم در نوار غزه ریخته که گفته میشود قدرت تخریب آن به اندازه بمب اتم آمریکا به هیروشیما است. آنچه تفاوت آن دوره و امروز را بیان میکند، سطح بسیار بالای بی شرمی و وقاحت جهان “متمدن” به ریاست آمریکا در این دوره در قیاس با جنگ جهانی اول و توجیه این بربریت به نام “حق مشروع اسرائیل” برای “دفاع” از خود است. در آن زمان دنیا علیه توحش دولت آمریکا و نابودی هیرشیما با بمب بود و دولتهای متحد آمریکا برای حفظ ظاهر هم بوده خود را شریک در این جنایت ندانستند. امروز اسرائیل رسما “بازوی جنگی” دولتهای غربی و در راس آن آمریکا، انگلستان، آلمان و فرانسه و… در جنایاتی است که قربانیان آن مردم فلسطین است. این جنگ نیست! حماس بهانه است! این یک نسل کشی بزرگ از مردمی است که ۷۵ سال است به اشکال مختلف توسط یک دولت متعصب قومی- مذهبی کشتار میشوند.
اکنون نوار غزه به کشتارگاه اسرائیل و غرب از مردم فلسطین تبدیل شده است. بخش باختری فلسطین هم که توسط “دولت” محمود عباس اداره میشود و ظاهرا جنگی در آن نباید باشد هم در امان نمانده است. در کل این منطقه و سرزمین هایی که در دست فلسطینی ها مانده است، جنگ و جنایت توسط اسرائیل و در همراهی کامل دولتهای غربی ادامه دارد. غرب با ارسال ناوگانهای جنگی و انواع سلاح های کشتار جمعی، با ارسال نیروی نظامی و… به این منطقه، کل خاورمیانه را به بشکه باروتی تبدیل کرده اند که با هر اقدام ماجورجویانه از هر طرف، منطقه به آتش کشیده میشود و جنگی شروع خواهد شد که قطعا به سطح این منطقه محدود نمی ماند. آمریکا و متحدین آنها با تحریکات جنگی و پر کردن منطقه از نیروی نظامی و سلاحهای کشتار جمعی، تلاش میکنند هم دولتهای منطقه و هم مردم جهان را مرعوب کنند.
در نتیجه سیاست جنگ طلبانه این قطب، تاکنون نزدیک به هفت هزار نفر از مردم فلسطین کشته شده اند که نزدیک به دو هزار و پانصد نفر از آنان کودکند. غزه به ویرانه تبدیل شده است، بیمارستانها ویران، مراکز امداد رسانی به آورگان و اردوگاههای آنها که توسط سازمان ملل اداره میشوند نیز بمباران شده اند. طبق برآورد دفتر هماهنگی برای کمکهای انسانی سازمان ملل تا کنون “حداقل ۱۶ کارمند این سازمان و ۳۵ کارمند دفتر پناهندگان فلسطینی حین انجام ماموریت کشته شده اند”. هیچ خبرنگار و خبرگزاریی که یک صدم حقایق از جنایت اسرائیل را بیان کند در امان نیست و همین دیروز منزل شخصی یکی از خبرنگاران الجزیره را با موشک زدند و خانواده او را جملگی کشتند. قطع برق و آب و ارسال کمکهای غذایی و دارویی به دو میلیون و دویست هزار نفر در نوار غزه و توسط اسرائیل، باعث یک فاجعه بزرگ انسانی در این منطقه شده است. بعضی از بیمارستانها ویران و بقیه هیچ امکانی حتی برق و آب … ندارند. پزشکان تا کنون دهها بار هشدار داده اند که اگر اقدامی نشود و اگر اسرائیل کماکان به این سیاست خود ادامه دهد، بیمارستانها به “گورستان دسته جمعی” تبدیل میشوند.
سطح جنایت اسرائیل و متحدین او چنان بالا و غیر قابل تصور است که صدای همه در آمده است. این جنایت در حمایت و با دخالت مستقیم دول غربی چنان بیشرمانه است که صدای سازمان ملل هم، که همیشه ابزار دست خود دول غربی بوده است در آمده است.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفته است: “حفاظت از غیر نظامیان به این معنی نیست که به بیش از یک میلیون انسان دستور تخلیه به سوی جنوب بدهیم، جایی که در آن نه سرپناهی، نه غذایی، نه آبی، نه دارویی و نه سوختی پیدا میشود، و بعد هم جنوب را بمباران کنیم”. این “اعتراض” بسیار نرم و کمی انتقادی باعث شد که نماینده اسرائیل در سازمان ملل در کمال وقاحت خواهان استعفای فوری او شود. اسرائیل اعلام کرده است به دلیل موضع انتقادی دبیر اول سازمان ملل به دولت نتانیاهو، آنها ” صدور ویزا برای کارکنان سازمان ملل را متوقف کرده اند.”
تا همین جا کشتار جمعی مردم غزه و فلسطینیان و اعترضات جهانی علیه این نسل کشی و بی اثر کردن بهانه های همیشگی آنها برای توجیه این قتل عام و هالوکاست، موجب بحران در کلوپ جانیانی شده است که بنام دولت های غربی دهه ها است هر جرم و جنایتی که اسراییل علیه فلسطینیان مرتکب شده است را قویا حمایت کرده اند.
بشریت متمدن در سراسر جهان علیه این نسل کشی دست به اعتراض زده است. دولتهای مختلف از دولت محمود عباس تا جهان عرب، از خاورمیانه تا اروپا و آمریکا و افریقا، همه و همه جا زیر فشار پایین جامعه و دفاع مردم انسان دوست و صلح طلب زیر فشارند. در بخش بزرگی از این کشورها حمایت از مردم فلسطین و اعتراض به نسل کشی آنها توسط اسرائیل به خواست و مطالبات آنها علیه دول حاکم برای آزادی و رفاه و جامعه ای انسانی تر، گره خورده است. زیر این فشار عظیم اکنون کشورهای زیادی خواهان آتش بس فوری و پایان بمباران و خواهان ارسال امکانات زندگی از دارو و غذا تا آب و مواد سوختی به مردم غزه شده اند. اما دولت آمریکا و انگلستان اعلام کرده اند که مخالف آتش بس هستند. بایدن در موقعیت رئیس جمهوری آمریکا مانع ارسال کمکهای غذایی و…. به نوار غزه شده است و به همین دلیل و در توافق با اسرائیل تنها مقدار ناچیزی از کمکهای که کشورهای مختلف و سازمانهای مدافع حقوق انسان به مصر رسانده اند وارد غزه شده است.
در جنگ اوکراین و روسیه، دول غربی و میدیای آنها تلاش عظیمی کردند که روسیه هراسی، نفرت از روس زبانان و یک نژاد پرستی عریان را در جهان و خصوصا در کشورهای غربی، ریاکارانه زیر عنوان “دفاع” از مردم اوکراین، دامن بزنند. این تبلیغات علیرغم تاثیرات مخرب اولیه آن در ذهنیت مردم و رشد تعصبات کور اروپا محوری و آمریکا محوری، رشد راسیسم و نژاد پرستی، در مدت کوتاهی فرو ریخت. امروز با این توهم در جنگ در فلسطین با پرچم دفاع از یکی از هارترین، نژاد پرست ترین و متعصب و جنایتکارترین دول جهان، در دفاع از اسرائیل و جنایاتش به میدان آمدند. آنها شعور جهانیان را دست کم و قدرت ارعاب خود را خیلی بالا گرفته بودند. نتیجه این سیاست جنگ طلبانه هر چند قربانیان بسیار بالایی از مردم فلسطین گرفت و هنوز هم ادامه دارد، اما عمق توحش، قصاوت و شقاوت دولتهای غربی، پوچ بودن دمکراسی و حقوق بشر آنها را برای متوهم ترین بخشهای مردم در خود جوامع غربی بر ملا کرد.
اکنون از دریچه بمباران و کشتار و مجازات دسته جمعی مردم فلسطین، چهر کریه و دیکتاتوری عریان غرب بر ملا و “شاهزاده” لخت و عریان در مقابل جهانیان قرار گرفته است. توهم ها ریخته است و نفرت در بالاترین سطح در دنیای غرب از دول حاکم و دستگاه دروغ پراکنی آنها در خیابانهای لندن، نیویورک و واشنگتن، پاریس و برلین و … همچون سیل خروشانی در صف میلیونی مردم با صدای رسا اعلام میشود. امروز جهانیان در سطوح مختلف و در ابعاد وسیع دولتهای حاکم نه تنها در ایران و عراق و کشورهای خاورمیانه، بلکه و بعلاوه در خود غرب در انگلستان و آمریکا، در آلمان و فرانسه و… را به مصاف می طلبند. این تحرک عظیم انسانی برای صلح و آزادی، برای حق برابر حیات برای همه انسانها، برای حق زندگی شرافتمندانه و انسانی همراه با پایان توحش و جنایت و جنگ از جمله پایان نسل کشی اسرائیل از مردم فلسطین را خواهان است.
در این توحش و نسل کشی، مستقل از قربانیان بی گناه آن در فلسطین، جهانیان به یک بازبینی از نظم حاکم، قوانینی ضد انسانی که سالها به حکم دولتها و رسانه های آنها به مردم دیکته و بخشا به باور آنها تبدیل شده است، رسیده اند. این بازبینی و نگاه انتقادی در واقعیت پایان دمکراسی غربی و حکومتهای پارلمانی و فروریزی توهم به آنرا با خود دارد. در این دوره نه تنها موقعیت اسرائیل به مراتب ضعیف تر از گذشته و دفاع از جنایت او را در غرب سخت تر، که دیوارهای عظیم توهم به جهان “متمدن” غرب نیز فرو میریزد. امروز خواست رفاه و آزادی، خواست پایان جنگ و جنایت، خواست پایان گرسنگی و فقر در دل صف بندی عظیم جهانی در دفاع از مردم فلسطین، به جلو رانده شده است. این دوره نیاز عینی و امکان عملی برای عروج طبقه کارگر جهانی با پرچم عدالتخواهی این طبقه و کمونیسم آن بیش از هر دوره ای به ضرورت تبدیل شده است. این نیاز عینی و باز شدن دریچه ای بر روی حقیقت که کمونیستها از مانیفست تا امروز بانگ زده اند و بر آن پای فشرده اند و علیه نظام کاپیتالیستی جنگیده اند را روی میز میگذارد و به عنوان یک انتخاب مطرح میکند.
این جنبش، جنبش دفاع از حق مردم فلسطین و علیه استاندارد دوگانه، علیه نژادپرستی، علیه جنگ، علیه فقر و فرار و پناهندگی و مهاجرت های میلیونی اجباری، علیه بشریت، علیه بهانه ها و توجیهات تاریخی جدال جهان متمدن غرب با شرق، بورژوازی غرب که رئیس بورژوازی جهانی است را خلع سلاح کرده است. در مقابل محرومین، طبقه کارگر، جوانان، زنان و بشریتی که دهه ها است هستی شان گرو بقا نظام سود و سوداوری سرمایه است، خلح سلاح ایدیولوژیکی کرده است. این واقعیت به انواع ارتجاع های دیگر در کمین بهره برداری از شکست ایدیولوژیکی – سیاسی بورژوازی غرب را امکان میوه چینی و خفه کردن توقعات بالای انسانی را نمی دهد.
این یعنی باز شدن دریچه شانس جنبش های کارگری و سوسیالیستی در سراسر جهان، از ایران تا لبنان و اسراییل و امریکا و اروپا. این دورنمای سوسیالیسم و کمونیسم جهان امروز را به روشنی تصویر میکند.
امروز بیش از هر زمانی این حقیقت مشهود است که جواب مارکس، جواب لنین، جواب منصور حکمت و جواب ما کمونیستها به جهان وارونه کنونی، سوسیالیسم است؛ سوسیالیسم به عنوان تنها آلترناتیو انسانی ما، تنها جواب پایان دادن به توحش نظام کاپیتالیستی در جهان امروز است.
