سعید پارسایی، همسر الهه محمدی، روزنامه‌نگار زندانی با انتشار مطلبی در حساب اینستاگرام ضمن اعتراض به روند ظالمانه دادرسی پرونده همسرش با انتشار بخشی از نامه او از زندان نوشت:
الهه محمدی بیش از یک ماه پیش طی چهار شکواییه که در زندان ثبت شد از قاضی صلواتی به دلیل اجرا نکردن قانون، خطاب به دادگاه قضات، دادسرای کارکنان دولت، حوزه ریاست دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری ثبت شکایت کرده است که وکلای پرونده پیگیر این موارد خواهند بود.
طی این پانزده ماه بر ما ثابت شده است که نه تنها قانون اساسی که قوانین آیین دادرسی کیفری و آیین‌نامه‌های حقوق زندانیان نیز صرفا کلماتی بی محتوا روی کاغذ هستند، حداقل برای ما.
اما مواجهه ما با همه این روزها را الهه به. صراحت در نامه‌ای برای تولدم -دومین تولد دور از او- بازگو کرد که بخشی از آن را مرور می کنم…
آدم در زندگی روزهای عجیبی را تجربه می‌کند. دور گردون راه خودش را با بی رحمی به پیش می برد اما ما آنقدر ها هم مقابل گردانندگان این گردون، بی سلاح نیستیم.بله سلاح ما عشق است. اینجا در زندان اوین من در جامعه ای کوچک در میان حلقه خواهرانم طوری زندگی را می‌گذرانم که انگار هر روز پا به کلاس درس جدیدی در دانشگاه گذاشته باشم.
سعی می‌کنم خودم را حفظ کنم، قدرتم را از دست ندهم. لحظاتی که بداخلاقم یا ناراحت و فسرده به سقف کوتاه تختم خیره شده‌ام سریع بلند می شوم می‌ایستم و ادامه میدهم تا روز آزادی. ما با هم اندازه و وسعت زندان ها را پشت سر می گذاریم.
در تمام ۴۵۰ روز گذشته، هرروز، بی‌اغراق هرروز با خودم این جمله را تکرار کرده‌ام که این ستم روزی تمام خواهد شد، ما راه و رسم و باور عبور از این دیوارهای سنگین و بلند را خوب بلدیم، گفته‌ام این انتظار به سر می‌آید و میل به رهایی آنچنان واقعی خواهد شد که اندوه سمج را شسته و غصه‌ای که آنقدر سفت بود که از گلویمان پایین نمی‌رفت، قورت خواهیم داد.
بلندترین دیوارها روزی فرو می‌ریزند و آنچه می‌ماند، نقش توست در خشت های مستحکمی که همه ما در کنار هم روی هم میگذاریم. خشت مستحکم رهایی که بلندتر از دیوارهای هر زندانی خواهد بود.
به قول پابلو نرودا «اگر این دنیا واقعیت هایی دارد ما نیز رویاهایی داریم» پس بیا از پا ننشینیم و به قول محمد مختاری عزیز «باز بخوانیم و لحظه به لحظه رویامان را بنویسیم و خط زنند و باز بنویسیم و باز خط زنیم و باز بخوانیم و باز بنویسیم و باز خط زنند و باز حرف به حرف بنویسیم و باز بنویسیم و باز …
۴ دی
