«ما عاشق این مرد هستیم. او می گوید تو قرار نیست دیکتاتور باشی. درست است؟ من هم گفتم نه نه نه، به جز روز نخست، قول می دهم فقط روز اول دیکتاتور باشم» این سخن ترامپ است و مخاطب آن رقیب انتخاباتی او بایدن و حزب دمکرات. این نحوه سخن گفتن، ترامپ سال ۲۰۱۶ را در ذهن مخالفان تداعی می کند اما دونالد ترامپ فعلی، ترامپ بی تجربه ی ۸ سال پیش نیست. او را حالا جمعی از وکلا و یک اتاق فکر محافظه کار که روی یک طرح عملی زیر عنوان پروژه ۲۵ کار کرده است همراهی می کند. بنابر گزارش شبکه تلویزیون فرانسوی “آرته”، پروژه ۲۰۲۵ ابتکاری است که توسط نزدیکترین هم فکران ترامپ راه اندازی شده و یک اندیشکده ی محافظه کار شناخته شده با عنوان بنیاد هریتیچ طرح اقدام عملی تهیه کرده است. پروژه ۲۰۲۵ ترامپ از سوی ۸۰ موسسه و سازمان پشتیبانی می شود و این پروژه در واقع نقشه راه چند صد صفحه ای با مجموعه ای از پیشنهادهای مشخص برای بازپس گیری قدرت توسط حزب جمهوریخواه است.
بنابر همین گزارش همکاری خاموش اعضای ستاد انتخاباتی ترامپ و بنیاد هریتیچ پروژه ای رادیکال می باشد و هدف آن تصرف کاخ سفید، ایجاد تغییرات عمیق در ساختار دولت آمریکا و سپردن قدرت به نیروهای وفادار به خط فکری ترامپ است. ترامپ را گروهی از حقوقدان همراهی می کنند که سرگرم کار روی طرحی هستند که چارچوب حقوقی متمرکز کردن قوه مجریه را فراهم سازد. آنها می دانند اگر تغییرات در چارچوب قانون اساسی آمریکا باشد برای ترامپ این امکان را به وجود می آورد که بتواند حزب جمهوریخواه و نهادهای فدرال دولت آمریکا را بیشتر کنترل کند.
بایدن و حزب دمکرات از هم اکنون می دانند با حضور ترامپ نه تنها احتمال شکست در رقابت بالاست بلکه راه بازگشت به کاخ سفید هم ممکن است دشوارتر شود.
مایکل بوسکین در یادداشتی در پایگاه اینترنتی پراجکت سیندیکیت نوشت: نتیجه انتخابات امسال آمریکا همچون سایر انتخابات های ریاست جمهوری این کشور، به شدت تحت تاثیر برداشت رای دهندگان از وضعیت اقتصادی و سیاست های اقتصادی فعلی خواهد بود. هرچند دونالد ترامپ و جو بایدن هر دو کاندیداهایی به شدت نامحبوب محسوب می شوند، اما شاخص های مهم اقتصادی و نتیجه نظرسنجی های اخیر حکایت از آن دارد که بایدن باید نگران نتیجه انتخابات ماه نوامبر باشد.
در حالی که جهان بین بلوک های ژئوپلتیک و نظامی رقیب تقسیم شده است، روابط اقتصادی به هم ریخته و رهبران سیاسی، نظامی و تجاری در سراسر جهان به شدت نگران انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در پاییز امسال هستند. نتیجه انتخابات امسال آمریکا همچون سایر انتخابات های ریاست جمهوری این کشور، به شدت تحت تاثیر برداشت رای دهندگان از وضعیت اقتصادی و سیاست های اقتصادی فعلی خواهد بود.
در ۱۹۸۰ میلادی، رکود و تورم بالا منجر به افزایش “شاخص فلاکت” (شاخصی که ترکیبی از نرخ تورم و نرخ بیکاری است) شد و به رونالد ریگان اجازه داد تا رئیس جمهوری مستقر جیمی کارتر را شکست دهد. اما سیاست های تهاجمی پل ولکر، رئیس وقت فدرال رزرو آمریکا به منظور مهار تورم موجب بروز تورمی عمیق شد و شکست سنگینی را در انتخابات میان دوره ای سال ۱۹۸۲ بر جمهوری خواهان تحمیل کرد. اما تا سال ۱۹۸۴، نرخ رشد سالانه به ۷ درصد رسید و دولت ریگان به راحتی توانست مجددا به ریاست جمهوری برسد.
در انتخابات پیش رو میان دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق و جو بایدن رئیس جمهور فعلی (که هر دو در نظرسنجی ها کاملا نامحبوب هستند)، اقتصاد بار دیگر به نگرانی اصلی رای دهندگان تبدیل شده و مهاجرت غیرقانونی و سقط جنین از سایر موارد مطرح هستند. در زمینه سیاست سقط جنین، دیوان عالی با لغو حکم صادره در پرونده “رو علیه وید”، موضوع را مجددا به ایالت ها برگشت داده و برخی ایالت ها نیز محدودیت های سختگیرانه ای در این زمینه به اجرا گذاشته اند. بنابراین، دموکرات ها معتقدند که موضوع به ویژه در میان زنان ساکن مناطق حاشیه ای به نفع آنها تمام خواهد شد.
همان موضوع درباره تلاش های ترامپ برای باطل نمودن نتیجه انتخابات سال ۲۰۲۰ صادق است، که اکنون در کنار سایر پرونده های حقوقی مطرح شده علیه ترامپ، در دستگاه قضایی آمریکا در حال پیگیری است. اما دادگاه اخیرا در یک تصمیم اجماعی تلاش های دموکرات ها برای رد صلاحیت ترامپ به استناد یک مقرره مبهم از متمم چهاردهم قانون اساسی را رد کرد. به علاوه، وکلای ترامپ تاکنون در به تعویق انداختن محاکمات وی که می تواند پیامدهای بسیار قابل توجهی برای انتخابات ماه نوامبر داشته باشد موفق بوده اند.
در همین حال، جمهوری خواهان اعتماد به نفس بالایی از انتقادات وارده به بایدن در خصوص افزایش قابل توجه مهاجرت غیرقانونی متعاقب لغو محدودیت های مرزی دولت ترامپ گرفته اند. با توجه به اینکه اکثر شهروندان آمریکایی در حال حاضر موافق احداث دیوار مرزی پیشنهادی ترامپ هستند، جمهوری خواهان معتقدند که این موضوع نه تنها راه یابی کاندیدای آنها به کاخ سفید را تضمین خواهد نمود، بلکه کنترل اکثریت سنا، مجلس نمایندگان و سایر مناسب دولتی را نیز برای آنها به ارمغان خواهد آورد. سیاست دادستان های “ترقی خواه” در آزاد نمودن بدون وثیقه مجرمان (حتی جرائم خشن) و خودداری از تعقیب قضایی بسیاری از جرائم تنها به خشم رای دهندگان افزوده است. در حال حاضر مسئولان شهری نیویورک مجبور شده اند برای مهار خشونت ها در ایستگاه های متروی این شهر از نیروهای گارد ملی کمک بگیرند.
ترامپ همچنین از یک پایگاه رای و حامیان وفادار و پرانرژی برخوردار است، در حالی که تلاش های ستاد انتخاباتی بایدن هیچ گونه شور و شوقی را حتی در میان طرفداران دموکراتش بر نمی انگیزد. بسیاری از آمریکایی ها همچنان به شدت مخالف ورود مجدد ترامپ به کاخ سفید هستند و بیش از ۲۰ درصد کسانی که در رقابت های مقدماتی حزب جمهوری خواه شرکت داشتند می گویند به ترامپ رای نخواهند داد.
اما بایدن هم از مسائل و مشکلات حقوقی و اخلاقی فارغ نیست. وی اخیرا توانست از تعقیب قضایی بابت نحوه استفاده نادرست از اسناد طبقه بندی شده خلاصی یابد. هیئت ویژه تحقیق دلیل استنادی خود برای عدم تعقیب قضایی رئیس جمهور را ضعف حافظه مکرر و چشمگیر وی عنوان کرده بود. همچنین به رغم اینکه بایدن بارها فراهم نمودن زمینه نفوذ غیرقانونی پسرش هانتر را رد کرده، اما اظهارات خود هانتر در کنگره با این ادعا مغایرت دارد.
بایدن به وضوح از اینکه اعتبار حاصل از نرخ پایین بیکاری (۳.۹ درصد)، رشد بالای اقتصادی (۴.۹ و ۳.۳ درصد در دو فصل پایانی سال ۲۰۲۳) کاهش نرخ تورم (۳.۲ درصد تا فوریه ۲۰۲۴) به حساب وی نوشته نشده ناخرسند و سرخورده است. نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که تنها ۲۳ درصد شهروندان آمریکایی معتقدند سیاست های وی به بهبود زندگی آنها کمک کرده، در حالی که ۵۳ درصد می گویند ریاست جمهوری وی به آنها ضربه زده است. برای ترامپ این آمارها به ترتیب ۴۹ و ۳۷ درصد است. این نظرسنجی ها همچنین حاکی است، بایدن در حال از دست دادن حامیان خود در میان جوانان، رنگین پوستان و لاتین تبارها است. با توجه به درآمد متوسط پایین و عدم برخورداری این گروه های جمعیتی از دارایی های مالی، طبیعی است که آنها بیشترین لطمه را از تورم بالا دیده و کمترین نفع را از رشد بازارهای بورس برده اند.
ترامپ در عین حالی که منتقد هزینه های انجام گرفته در دولت بایدن است، در دور نخست ریاست جمهوری خود پیشنهاد افزایش مالیات ها و سیاست های نظارتی را مطرح کرده بود و هرگز علاقه زیادی به کنترل هزینه های دولت نشان نمی داد. پس از وضع تعرفه های گسترده که بخش عمده آنها توسط دولت بایدن هم حفظ شده، ترامپ اکنون تهدید به وضع تعرفه های ۶۰ درصدی بر کالاهای وارداتی نموده است. او همینطور پیشنهاد کرده که در صورتی که متحدان آمریکا سهم خود از هزینه های دفاعی را نپردازند، این کشور از ناتو خارج گردد. علاوه بر این پیشنهادات، ترامپ همچنین خواهان برقراری محدودیت های سختگیرانه در مرزها و افزایش تولید سوخت های فسیلی در آمریکاست.
برخی از جمهوری خواهان و بسیاری از مستقل ها (که اکنون پرجمعیت ترین بلوک رای دهنده را تشکیل می دهند) با سیاست های ترامپ موافقتند، اما نگران رفتارهای وی هستند. اما بخش اعظم رای دهندگان بایدن عمیقا نگران ضعف توان فیزیکی و سلامت ذهنی وی هستند. آیا دموکرات ها و جمهوری خواهان مردد همچون انتخابات گذشته پشت سر کاندیداهای حزب متبوعشان قرار خواهند گرفت؟ با توجه به ریشه های شکاف عمیق بین و درون دو حزب اصلی آمریکا، که اکثر آنها عمری دراز تر از پدیده ترامپ و واکنش های شدیدی که او بر می انگیزد دارند، من معتقدم که در این دور نباید بیش از حد بر سوابق تاریخی اتکا نمود. موضوعات اقتصادی قطعا اهمیت دارند، اما مسائل بسیار مهم دیگری نیز مطرح هستند.
از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ و به ویژه از زمانی که ناکارآمدی و پتانسیل ضددموکراتیک او در اولین دوره ریاست‌جمهوری آشکار شد، حزب دموکرات به پناه تمام امید‌های چپ احیا شده، از راهپیمایی زنان تا زندگی سیاهپوستان تبدیل شد. این رای‌دهندگان و خشم آنها از ترامپ بود که به دموکرات‌ها اجازه داد تا مجلس نمایندگان را در سال ۲۰۱۸ بازپس بگیرند. این رای‌دهندگان و خشم آنها بود که به حزب اجازه پیروزی بی‌سابقه در انتخابات میان دوره‌ای ۲۰۲۲ را داد.
اما در سال ۲۰۲۴، به نظر می‌رسد که این حمایت در حال کاهش است، زیرا رویکرد بایدن نسبت به چپ‌ها خصمانه بوده است.
سناتور برنی سندرز در بخشی از پیامی که بعد از قطعی شدن نامزدی ترامپ منتشر کرد با اشاره به بی توجهی حزب دمکرات به مطالبات کارگران، زنان، جوانان، مهاجران و وعده های دروغین ترامپ نوشت:
من بر این باورم که اگر ترامپ یک بار دیگر در نوامبر امسال انتخاب شود، ادامه ۲۵۰ ساله دموکراسی مدرن در آمریکا ممکن است به سادگی پایان یابد.
حقیقت این است که دونالد ترامپ یک بار خانواده‌های کارگری این کشور را فروخت و اگر او دوباره به قدرت برگردد تمام سیاست‌های ضد کارگری و ضد دموکراتیکی را که در دوره اول ریاست جمهوری خود دنبال کرد، بزرگ‌تر خواهد شد. او با رد واقعیت علمی خطر زیست‌محیطی که سیاره زمین را تهدید می‌کند در عمل تهدیدی است برای کارگران. ما باید درک کنیم که لحظه کنونی چقدر دشوار است.
