زنده باد مبارزه زنان برای آزادی و برابری
رژیم اسلامی جنگ علیه زنان را شدت بخشیده است، بدنبال سخنان خامنه ای در رابطه با تحمیل حجاب اجباری که گفت : ” از لحاظ شرعی، حجاب یک حکم مسلم است و برای بانوان غیر از پوشاندن صورت و دو دست واجب است و باید رعایت شود و از آن نباید کوتاه آمد.”، این بار فرمان سرکوب زنان تحت عنوان “طرح نور” صادر شد. نیروهای مسلح و مزدوران جنایتکار رژیم به جان زنانی افتادند که حاضر نیستند زیر بار قوانین زن ستیز و ارتجاعی آپارتاید جنسیتی رژیم بروند.
خیابانهای تهران و برخی دیگر از شهرها آرایش جنگی بخود گرفته، مملو از ونهای گشت وحشی ارشاد، موتور سوارهای آتش به اختیار، آمبولانسها و لباس شخصی‌هایی است که به ضرب و شتم، توهین و بی حرمتی به زنان می پردازند. صحنه‌های خشم آلود و دردناکی در خیابانها جریان دارد.
این فرامین و سرکوبها در حالی صورت میگیرد که همۀ طرحهای زن ستیزانۀ رژیم اسلامی از جمله وارد میدان شدن نیروهای آتش به اختیار و حجاب‌بان، جریمۀ نقدی و اخاذی برداشت سه میلیون تومانی بدون اجازه از حساب بانکی زنان، تشکیل پروندۀ قضایی برای آنان، پلمپ مغازەهای کسب و کار و توقیف خودروهای آنان با شکست مواجه شد.
تمامی تلاش و آرزوی دیرینه رژیم این بوده که بویژه در رابطه با زنان، عقربه های زمان را به دوران شترچرانی و جهالت خلافت اسلامی برگرداند، اما تقریبا در همه زمینه ها شکست خورد و با مقاومت و مبارزه پرشکوه جنبش زنان و همبستگی مردان آزادیخواه و برابری طلب ایران مواجه شده است.
بعلاوه رژیم خیزش انقلابی و جنبش عظیمی را از سر گذرانده که پایه هایش را از بیخ و بن لرزاند. جنبشی که تاثیرات عظیم اجتماعی و فرهنگی در ایران بر جای گذاشت. خیزش زن زندگی آزادی یکی از رادیکال و گسترده ترین موج های اعتراضی تاریخ ایران با پیشتازی زنان علیه ستم، خشونت و دیکتاتوری بود. زنان با حضور و پیشتازی خود در این خیزش نشان دادند که با تابوهای اسلامی در افتاده اند، با آپارتاید جنسیتی و زن ستیزی در جنگ هستند و خواهان آزادی، برابری و عدالت اجتماعی و کوتاه کردن دست مذهب از زندگی شان می باشند. هر چند که رژیم اسلامی با توحشی فاشیستی توانست خیزش خیابانی را موقتا سرکوب کند، اما نه فقط نتوانسته مبارزه زنان را در هم بشکند، بلکه همچنان اعتراض، مبارزه و مقاومت در متن جامعه ادامه داشته، حرکات اعتراضی بخش‌های مختلف مردم از جمله کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، پرستاران ،خانواده‌های جانباختگان و زندانیان سیاسی همچنان تداوم دارد و بعضا گسترش یافته است.
زنان و نوجوانان جسور و پیشرو حتی پس از افت مبارزات خیابانی و با وجود جو امنیتی و نیروهای رنگارنگ سرکوبگر؛ به مبارزه به اشکال گوناگون ادامه داده، بدون حجاب و با پوشش اختیاری در اماکن عمومی، مبارزه و نافرمانی مدنی را علیه رژیم به پیش می برند. زنان اسیر در زندان ها هم در تداوم مبارزات شان حاضر به سر کردن حجاب اجباری در زندان و یا حضور در دادگاه و یا هنگام اعزام به بیمارستان ها نمی شوند. برای لغو اعدام، اقدام به اعتصاب غذا میکنند و کارزار سه شنبه های اعتراضی علیه اعدام براه می اندازند.
با آغاز نوروز زنان در شهرهای مختلف بی‌توجه به تهدیدها و خط و نشان کشیدن‌های حکومت، نشان دادند که نفرمانی علیه حجاب و جدال برای پوشش اختیاری، دستاوردی باز پس گرفتنی نیست. برگزاری مراسم نوروز امسال نه فقط شور و حال دیگری داشت، بلکه تو دهنی محکمی به احکام مذهبی دیکته شده توسط رژیم بود. دیوار تفکیک جنسیتی در جشن ها و مراسم گروهی و خیابانی فرو ریخت. حضور زنان و مردان و بویژه جوانان در کردستان دست در دست یکدیگر با لباسهای رنگارنگ و پوشش اختیاری و بدون حجاب در حال رقص و پایکوبی آنهم در ماه رمضان به رژیم نشان داد که در زیر پوست شهر مبارزه آرام و خلاقانه ای جاری است که همه بساط سرکوب، طرح ها و برنامه های رژیم را به شکست می کشاند. در همین راستا است که ارتجاع اسلامی همچون حیوان وحشی زخم خورده ای با استفاده از فاشیستی ترین ابزار به جنگ زنان و جامعه آمده است.
زنان با مقاومت جسورانه شان نشان داده اند که به عقب بر نمی گردند. سرکوب زنان به مثابه نیمی از آحاد یک جامعه سرکوب کل آن جامعه است. زنان را تنها نگذاریم. دستاورد زنان در جنبش انقلابی ژینا به همه زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب، به همه انسانهای تحت ستم رژیم اسلامی سرمایه داری تعلق دارد. درهم شکستن این تهاجم رژیم اسلامی و دفاع از دستآوردهای خیزش ژینا در گرو هر چه توده ای تر، سازمانیافته تر و سراسری تر کردن اعتراضات علیه کلیت رژیم است. جمهوری جنایتکار اسلامی در سایه تشدید تنش با رژیم جنایتکار اسراییل و ادعای دروغین حمایت از مردم محروم فلسطین، و با دمیدن بر آتش جنگ، قصد سرکوب مردم را دارد. جنگ اصلی جمهوری اسلامی با مردم است.
رهایی زن، رهایی جامعه است
سرنگون باد رژیم زن ستیز اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۲۴ آپریل ۲۰۲۴
