در آستانه اول ماه مه ( یازده اردیبهشت )، روز جهانی همبستگی کارگران قرار داریم. در این روز کارگران در سرتاسر جهان مستقل از مرزهای ملی و جغرافیایی، همبستگی طبقاتی و بین المللی خود را به نمایش می گذارند.
امسال نیز همچون سال گذشته، کارگران در شرایطی به استقبال اول ماه مه می روند که شیوع پاندمی کووید-۱۹ و پیامدهای آن، آسیب های بسیاری بر زندگی، سلامت، وضعیت اقتصادی، شغلی و کاری میلیونها انسان در سراسر جهان، بخصوص کارگران و زحمتکشان وارد آورده است. دراین میان، ایران از جمله کشورهایی می باشد که در آن نه تنها مبتلایان و تعداد مرگ ومیردر اثر این بیماری بیداد می کند بلکه بدنبال تعطیلی تعداد قابل توجهی از شرکت ها و مراکز تولیدی و بر بستر بحران عمیق و ریشه ای اقتصادی و اجتماعی از قبل موجود، صدها هزار کارگر و مزد بگیر به خیل عظیم بیکران پیوسته اند. در مواجهه با این بحران، سران رژیم سرمایه داری و اسلامی حاکم بر ایران دگرباره نشان دادند که جان انسانها برای آنان هیچگونه ارزشی ندارد و در چنین شرایط اسفباری نیز برای بقای حاکمیت ضد بشری خود ازهیچ جنایتی فروگذار نیستند. حکومت اسلامی وحشت زده از خیزش آبان ۹۸ به عبث می پنداشت که شیوع بیماری کووید، همچون جنگ ۸ ساله نعمت دیگریست که بر مبارزات حق طلبانه مردم سایه افکنده و مانع از ادامه روند مبارزات و تجمعات اعتراضی طبقات و اقشار مختلف جامعه خواهد شد. هرچند در ماههای آغازین شیوع ویروس، شاهد افت نسبی تجمعات و گردهمایی های اعتراضی بودیم اما اخبار و گزارشات گوناگون نشان می دهند که بین ماه مه سال گذشته وامسال و علی رغم تداوم سرکوب وبازداشت فعالین جنبش کارگری و محکومیت آنان به زندان و شلاق، حرکات اعتراضی کارگران در اشکال گوناگون، نه تنها استمرار، بلکه از رشد کمی و کیفی نیزبرخوردار بوده اند. ازجمله حرکات بزرگ و مهم کارگری می توان به اعتصابات در پتروشیمی، صنعت نفت، هپکو، هفت تپه و….اشاره کرد. با وجود آنکه کارگران ایران هنوز از حق برخورداری از تشکلهای سراسری مستقل محروم هستند اما اعتصاب سراسری و هماهنگ در پتروشیمی و صنعت نفت نشانگر رشد و ارتقاء سطح مبارزات کارگران می باشد. گسترش تجمعات و اعتراضات هماهنگ بازنشستگان و مستمری بگیران در مقابل مجلس شورای اسلامی، اداره کار و سازمانهای تامین اجتماعی در تهران و بسیاری از شهرهای دیگر در ماههای اسفند و فروردین نیز نمونه دیگری از تداوم و وسیع ترشدن مبارزات حق طلبانه وعدالت جویانه کارگران و مزدبگیران سابق و بازنشستگان کنونی، می باشد.
در سال گذشته سرمایه داران و دولت حامی آنان علاوه برادامه تعرض به ابتدایی ترین حقوق انسانی کارگران، با تصویب “حداقل دستمزدی” که کمتر از یک چهارم هزینه واقعی سبد معیشتی می باشد، گرسنگی، فقر و محرومیت شدیدتری را بر کارگران، مزد بگیران و خانواده های آنان تحمیل کردند. بی دلیل نیست که در بسیاری از تجمعات، کارگران و زحمتکشان فریاد زدند که خطر ابتلا به بیماری کووید واحتمال مرگ بر اثر آن، مانع از تجمعات وبیان خشم و اعتراضشان به وضعیت کنونی و ستم هایی که بر آنان می رود، نخواهد شد چرا که شرایط زندگی و معیشتی که خود و خانواده هایشان در آن بسر می برند نوعی مرگ تدریجی می باشد!
طی این اعتراضات، کارگران و زحمتکشان خواسته هایی همچون حق ایجاد تشکل های مستقل و سراسری، افزایش دستمزد ها و مستمری بازنشستگی ، طرح یکسان سازی مشاغل، پایان دادن به قرادادهای موقت و…. برخورداری از پوشش بیمه و امکانات درمانی مناسب، بخصوص در شرایط شیوع افسار گریخته کرونا، را مطرح کرده و می کنند. در شرایطی که روزانه هزاران انسان به بیماری کووید ۱۹مبتلا شده و صدها نفر جان خود را از دست می دهند دسترسی به واکسن از جمله خواستهای امروزین کارگران و زحمتکشان، معلمان، بازنشستگان و …. می باشد. هم از اینرو در آستانه اول ماه مه، تشکل های مستقل، واکسیناسیون رایگان را در راس اولویت های عاجل خود قرار داده اند. در همین راستا ۹ تشکل کارگری، معلمین و بازنشستگان، بیانیه ای با عنوان ” تداوم «مرگ با ویروس کرونا” در ایران و ضرورتِ اعتراض به بی‌توجهی حاکمیت در اجرای مسئولیت‌های خود!” صادر کرده اند. این تشکل ها ضمن ضرورت اعتراض عمومی به سیاستها و شیوه های نادرست و بی کفایتی و بی توجهی مسئولین حکومت درمقابله با بیماری کووید -۱۹ از آغاز تا به امروز، بردخالتگری مردم برای مطالبه واکسیناسیون فوری، عمومی و رایگان واستاندارد، تاکید کرده اند.
ما ضمن اعتقاد به تبدیل واکسن از یک کالای “تجاری و سودجویانه” به کالای “مشترک و عمومی”، عمیقا بر این باوریم که اعتراض مشترک و همگانی طبقات و اقشار مختلف مردم برای وادار کردن حکومت به انجام حداقل وظایف خود در مقابله با بحران شیوع کرونا از جمله واکسیناسیون عمومی و رایگان، تنها راه برای جلوگیری از گسترش روز افزون بیماری و مرگ و میرها می باشد.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران اول ماه مه روز جهانی همبستگی کارگران را به تمامی کارگران و زحمتکشان در سرتاسر جهان و بخصوص کارگران و زحمتکشان در ایران خجسته باد می گوید. ما بعنوان سازمانی چپ و سوسیالیست، خود را همراه ثابت قدم و در کنار کارگران و زحمتکشان می دانیم و قاطعانه و پیگیرانه از خواستهای برحق آنان پشتیبانی می کنیم.
زنده باد اول ماه مه روزهمبستگی جهانی کارگران
سرنگون باد حکومت «جمهوری اسلامی»
زنده باد تشکلات مستقل، رزمنده و سراسری طبقه کارگرایران
زنده با د آزادی و دمکراسی
زنده باد سوسیالیسم
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
دوشنبه ۶اردیبهشت ۱۴۰۰/ ۲۶ آوریل ۲۰۲۱
