اخبار روز: ممنوعیت چند رسانه ی روسی به دلیل جنگ در اوگراین در خاک اتحادیه ی اروپا، با سکوت و بی تفاوتی در این قاره ی مدافع آزادی های دموکراتیک مواجه شده است. در آمریکای لاتین اما اعتراض نسبت به سانسور رسانه ها طنین انداز است.
روزنامه مکزیکی La Jornada در سرمقاله ۱ مارس ممنوعیت اسپوتنیک و RT را “نشانه ای تهدیدآمیز برای آزادی بیان و حق دانستن” خواند. بازگشت به “تاریک ترین سال های جنگ سرد”! این روزنامه نوشت: استدلال عمومی مبنی بر اینکه رسانه های سانسور شده تبلیغات روسی را پخش می کنند “به همان اندازه که حزبی است کودکانه است.” نمی توان به طور قطعی «اطلاع رسانی و چیستی تبلیغات در رسانه های کشورهای متخاصم» را تعیین کرد. این روزنامه با اشاره به بی بی سی ،دویچه وله و صدای آمریکا می نویسد، در زمان جنگ، «زمانی که اطلاعات نادرست، اخبار جعلی و بسیاری از دروغهای استتار شده رسانهای در حال انباشته شدن هستند»، به ویژه مهم است که مردم بتوانند تصاویر متفاوت و حتی متناقض از رویدادها را با هم مقایسه کنند. ممنوعیت های اعلام شده توسط اتحادیه اروپا آسیب کمتری به دولت ولادیمیر پوتین وارد میکند تا به جوامع آسیبدیده، که اکنون دیگر هیچ نقطه مرجعی برای درک آنچه در درگیری ژئوپلیتیک جدید اتفاق میافتد؛ ندارند.
روزنامه آرژانتینی Pagina 12 در ۴ مارس نوشت که هشدار درباره خطر فزاینده “دیکتاتوری رسانه ای جهانی” به این معنی نیست که “ما از پوتین یا جنگ حمایت می کنیم.” با این حال، ممنوعیتهای اطلاعاتی غرب «بخشی از استراتژی است که حتی صادقترین افراد نیز به آن دامن میزنند».
مدیر کانال خبری آمریکای لاتین Telesur، پاتریشیا ویلگاس، یادآوری می کند که رسانه ی او چندین بار توسط رژیم های راستگرا و دوستدار ایالات متحده در آمریکای لاتین سانسور شده است. این مانند اولین گام در مسیری بود که اتحادیه اروپا اکنون با ممنوعیت رسانههای روسی در پیش گرفته است. این روزنامه نگار کلمبیایی خاطرنشان کرد: صداهای مخالف به نام دموکراسی خاموش می شوند.
انتقادات مشابهی از سوی فدراسیون روزنامه نگاران آمریکای لاتین و کارائیب (FEPLAC)، فدراسیون ملی روزنامه نگاران در برزیل (FENAJ) و اتحادیه کارگران رسانه ای بوئنوس آیرس (سیپربا) نسبت به سانسور رسانه ای در اتحادیه ی اروپا، ابراز شده است.
اتحادیه روزنامهنگاران کوبا (UPEC) با انتشار بیانیه ای نوشت: قطع کردن بسترهای ارتباطی جهان با روسیه، ممنوع کردن رسانههای آن و محکوم کردن روزنامهنگاران به دلیل نپیوستن به روسهراسی دستکم نقض حقوق تضمینشده، مانند حق اطلاعرسانی از طریق کنار هم قرار دادن رویکردهای مختلف، و علیه آزادی است.
این اتحادیه خاطر نشان کرد: وقتی CNN و Fox News اطلاعات نادرست را که منجر به قتل عام یک میلیون نفر در عراق، افغانستان و لیبی و هرج و مرج خونینی شد که هنوز ادامه دارد منتشر می کردند، هیچکس جرات سانسور آن ها را نداشت.
کشورهایی در آمریکای لاتین نیز وجود دارند که اخیراً – حداقل تا حدی – تلاش کرده اند تا عملکرد RT را محدود کنند، از جمله اروگوئه. تلاش برای سانسور با اعتراض سیاستمداران بلندپایه مواجه شده است.
آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، رئیسجمهور مکزیک در اول مارس اطمینان داد که دولت او کاری برای “محدود کردن حق آزادی بیان در هر موضوعی” انجام نخواهد داد.
فردی آنیز، وزیر ارتباطات ونزوئلا، اتحادیه اروپا را به «دستکاری واقعیت و شعور» متهم کرد.
اوو مورالس، رئیسجمهور سابق بولیوی، ممنوعیت اتحادیه اروپا برای شبکههای RT و Sputnik را اقدامات «قهرآمیز» عنوان کرد و اعلام کرد: اروپا از حق آزادی بیان دفاع می کند؛ اما اکنون می بینیم که حق دسترسی آزاد به اطلاعات را محدود می کند. «دنیای قدیم» باید «بر این مدل استعمار کودتاچیان و مداخله جویان» غلبه کند.
درست اما بد نبود که سانسور و بستن همه ی مطبوعات و رسانه های مستقل در روسیه را هم محکوم می کردند.اقای مورالس که با احمدی نژاد سانسورچی افطار می کرد بهتر است کمی به خود بیاید