کادرهای بسیار جوان حزب «فرانسه تسلیم ناپذیر» می‌گویند که تنها جریانی هستند که برنامه مشخص (آینده مشترک) برای پاسخ به چالش‌های پیش روی جامعه دارند. در کتاب “آینده مشترک”، طرح و برنامه مدون این جریان برای اداره فرانسه در صورت انتخاب برای ریاست جمهوری آمده است. ژان لوک ملانشون کاندیدای این جریان می گوید: “آینده مشترک” مجموعه ای از یافته های تکنوکرات ها و مبلغین نیست. بلکه از درون جامعه ما برآمده است. تدوین آن پس ازوقف صدها ساعت برای شنیدن پیشنهادات اتحادیه ها، انجمن ها ، روشنفکران کشور انجام شده است
اخبارروز– چند هفته به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه باقی نمانده است. کاندیداهایی که از ماه ها پیش کارزار ورود به کاخ الیزه را آغاز کرده اند این روزها ناچار شده اند به خاطر درگیری بی سابقه نظامی در خاک اروپا کارت های بازی خود را تغییر دهند. مکرون رئیس جمهور فعلی تا آنجا که مقدور بود تلاش کرد از درگیری زودهنگام با رقبای سرسخت خود از راست افراطی و چپ رادیکال در امان بماند و در لحطات پایانی به این ماراتنی که خط پایان آن نزدیک است، بپیوندد. او خود را از هم اکنون برنده ی انتخابات دهم آوریل می داند و از این نگران نیست که در هیاهوی برخاسته از جنگ کسی به کارنامه و عملکرد وی در دوران ریاست جمهوری بپردازد. مکرون می داند که آگاهانه با میزبانی از رهبران اروپا در ورسای، انجام دیدارها و گفتگوهای تبلیغاتی با پوتین تلاش کرده هم وزن و اعتبار خود را به عنوان میانجی صلح بالا ببرد و هم فرانسویان را متقاعد سازد که در شرایط ناامن و بحرانی کنونی بهتر است از ریسک انتخاب کاندیدای دیگری چشم بپوشند و سکان اداره ی کشور را همچنان به “کاپیتان آزموده” واگذار کنند. نظر سنجی ها هم فعلا او را پیشتاز نشان می دهند. ادعای مکرون این است که می خواهد با حضور دوباره در کاخ الیزه «یک پاسخ منحصر به فرد از نوع فرانسوی و اروپایی برای چالش‌های قرن ابداع کند».
یازده کاندیدای دیگر هریک از این وعده ها برای رای دهندگان فرانسوی دارند. راست افراطی دو چهره ی شاخص دارد: اریک زمور و مارین لوپن. زمور معروف به ترامپ فرانسه می گوید برای “نجات فرانسه” کاندید ریاست جمهوری شده است. لوپن با هدف جذب نیروهای راست، با حذف شعار خروج از اتحادیه اروپا و حوزه پولی یورو از برنامه های خود، برای بخشی از رای دهندگان مقبول تر شده اما هوادارانش به این دلیل که به اندازه کافی رادیکال نیست ناراضی هستند. یکی از نمایندگان شاخص چپ رادیکال ژان لوک ملانشون است. وی برای سومین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری شده است، در مقایسه با انتخابات پیشین در سال ۲۰۱۷، احتمال این که ملانشون بتواند کرسی ریاست جمهوری را از زیر پای مکرون دور کند کم است و رسانه های جریان هژمون هم روی چندان خوشی به حضور ملانشون نشان نمی‌دهند، اما کادرهای بسیار جوان حزب «فرانسه تسلیم ناپذیر» می‌گویند که تنها جریانی هستند که برنامه مشخص (آینده مشترک) برای پاسخ به چالش‌های پیش روی جامعه دارند. در کتاب “آینده مشترک”، طرح و برنامه مدون این جریان برای اداره فرانسه در صورت انتخاب برای ریاست جمهوری آمده است. انتظار این که فرانسه ملانشون را انتخاب کند شاید به دور از واقعیت باشد، ولی نیاز واقعی فرانسه همان نیست که در این برنامه آمده و ژان لوک ملانشون در پیش گفتار کتاب بر ضرورت تحقق آن تاکید کرده است.
کتاب “آینده مشترک” را منصور قلعه میاندواب به فارسی ترجمه کرده و برای انتشار در اختیار اخبارروز گذاشته است. اینجا پیش گفتار و متن کامل کتاب “آینده مشترک” را می خوانید:
پیش گفتار ژان لوک ملانشون
برنامه آینده ی مشترک بسیار فراتر از مجموعه ای از اقدامات معین است. بالاتر ازهمه اینکه چشم انداز دورنمای آینده جهان را به تصویر می کشد. این یک نیاز اساسی زمان ماست آنهم هنگامی که دنیا وارد دوره ای از تغییرات اکولوژیکی و تخریبات اجتماعی، جهش های برگشت ناپذیر و عدم اطمینان کامل می شود. نامزدهای انتخاباتی که خود را به چند پیشنهاد محدود می کنند، هر چند که جذاب به نظر بیایند، قادر به پاسخگویی نیستند. بنابراین من وظیفه خود می دانم که پروژه خود را به این شکل خالصه کنم: ساختن یک جامعه ی همبسته با هدف هماهنگ کردن انسان ها با همدیگر و با طبیعت. این است هدفی که درهرشرایطی در نظر گرفته شده است ، حتی در شرایط بسیار پیش بینی نشده.
من در اینجا فلسفه ای را که مرا هدایت می کند خلاصه کرده ام آنهم جایی که کاندیدای برنامه ای هستم که می روید آن را بخوانید. اگر انتخاب شوم، بدون هیچ مصالحه ای به آن پایبند خواهم بود. زیرا سرمایه داری مالی شده عصر ما باعث خشونت اجتماعی و ویرانگری طبیعت می شود که در تاریخ تمدن بشری بی سابقه است. همه چیز، حتی بیماری های همه گیر، به او اجازه حرص پرخوری میدهد. در نهایت، در این ساعت، ۲۶ نفر در دنیا همان قدر صاحب تملک هستند که نصف جمعیت جهان. در فرانسه دارایی افراد فوق ثروتمند درطی همه گیری کووید-۱۹بیش ازیک سوم افزایش یافته است. از آنجایی که از بالیای خود تغذیه می کند، این سیستم از درون قادر به اصالح خود نیست. بخاطر همین طرد آن جدی و فوری است. این هدف برنامه ماست . ما نمی خواهیم نه آن را پنهان نه بپوشانیم:»آینده مشترک« در واقع نافرمانی در برابر نظم کنونی جهان است.
این برنامه حاوی یک پیشینه است. “آینده مشترک” مجموعه ای از یافته های تکنوکرات ها و مبلغین نیست. بلکه از درون جامعه ما برآمده است. تدوین آن پس ازوقف صدها ساعت برای شنیدن پیشنهادات اتحادیه ها، انجمن ها ، روشنفکران کشور انجام شده است. و تا حد زیادی پیشنهادات آنها را دربرمی گیرد ، گاهی اوقات کلمه به کلمه. به طوریکه به آن یک انسجام کامل و قابل اجرا توسط یک دولت می دهد. برای همین است که در سال ۲۰۱۷ ، کیفیت آن توسط بسیاری از سازمان های غیر دولتی ، سازمان هایی که از حقوق بشر و محیط زیست یا گروه های حرفه ای دفاع می کنند ، مورد ستایش قرار گرفته است. درهمان سال ، ۷ میلیون نفربا پذیرش آن بنام من به آن رأی دادند. سپس به یک مرجع دائمی برای اقدام ۱۷ نماینده ملی و ۶ نماینده اروپا از گروه نافرمان ما که از دیدگاه های سیاسی کامالً متنوعی تشکیل شده مبدل گردید. در تمام طول دوره پنج ساله نمایندگی در پارلمان، اقدامات مورد نظر در برنامه فوق به پیشنهادهای قانونی مشخص یا اصالح قوانین ماکرون تبدیل شدند . طی بحران کوید ، ازآن به عنوان پایه ای برای تولید اضطراری ۴ برنامه اقداماتی و ۱۱ قانون برای پاسخگویی به نیازهای بحران سلامتی استفاده شده است.
از آن زمان ، ما به مدت یک سال، نسخه ارائه شده در اینجا را با دقت مورد مطالعه قرارداده ایم. این برنامه برای تنظیم اقدامات عملی دولت ما در هر یک از حوزه های اساسی آن، استفاده خواهد شد. البته اول از همه باید قوانین دولتهای امانوئل ماکرون لغو شود. اما سبک ما چنین است ” :ما طرف دار این …هستیم “. به ویژه اینکه پیشنهادات مثبتی ارائه می دهیم. جملگی طی پنج سال اخیر در ارتباط با اقدام جنبشهای جامعه فرانسه تدوین یافته اند. برای این کار ، ما مجددأ ماه ها جلساتی را ترتیب دادیم تا افراد متخصص گوناگون درزمینه های خاص خود مداخله کنند. سرانجام ، یک مشاوره مردمی صورت گرفت. همه اینها برای بهبود و تکمیل کار ما بود. متنی که اکنون پیش رو دارید دستاوردیست که ازتلاشهای دور ودستی به دست آمده است. از هم اکنون “آینده ی مشترک” یک برنامه ی آماده برای استفاده است. یک تیم باتجربه مرکب از نمایندگان ما درمجلس به همراه شخصیت های متعهد به
منافع عمومی می توانند حکومتی دارای صالحیت برای اجرای آن تشکیل دهند. در این ساعت ، این تنها برنامه ی معتبردر فرانسه هست که قادر به تغییررادیکال درمسیر جامعه است.
امنیت، ادیان و مهاجرت. اولویت واقعأ جای دیگریست. این کشور از نظر اجتماعی در حال ویرانیست، آنهم زمانی که ما وارد عصر عدم اطمینان تقریباًکامل در مورد تمام حوزه های طبیعی اساسی بویژه ضروری برای زندگی انسانی می شویم. سیستم فعلی اهمیتی به آن نمی دهد .وسواس وی همچنان این است که در خدمت اشراف به حفظ ثروت فوق العاده متمرکزیافته آنها که از حاصل کار همه بدست آمده است ادامه دهد. اما این انباشت باورنکردنی فقط یک شرط دارد! بعبارتی باید بی وفقه تولید کرد، خرید و فروخت، مهم نیست چی، چگونه ،بدون محدودیت، هرچه سریعتر، ارزان تر، با تبدیل هر چی به کاالی قابل فروش وبا ایجاد نیازهای مصنوعی. تخریب زیبایی و حساسیت جانداران وا نمی ایستد. کره زمین، انسان ها و حیوانات در رنج از پا در می ایند. جامعه و دولت به دلیل نابرابری ها و رها شدن مردم در حال فروپاشیست. در یک لحظه در سرتاسر جهان انقالبات گسترده شهروندان علیه زوال غیرقابل تحمل شرایط زندگی روزمره بوقوع می پیوندد. چرا در فرانسه با اینهمه ثروت، کثیری از مردم اینقدر بد زندگی می کنند؟ چرا مردم حق زندگی شرافتمندانه در محیطی سالم را ندارند؟ در اینجا هیچ چیزاجتناب ناپذیری وجود ندارد. ما می توانیم عکس العمل موفقیت آمیزی داشته باشیم.
بنابراین آری، بیایید واقعا میزان مسئولیت شخصی خود را بپذیریم. من این کار را با اعلام کاندیداتوری خود بنام ۲۵۰۰۰۰ نفر که از آن به طور فردی حمایت کردند انجام دادم. احساس من این است که نماینده ی ۷ میلیون نفری هستم که قبلا یک بار در سال ۲۰۱۷ این برنامه را انتخاب کرده اند. امیدوارم که همگی با دادن رأی به وظیفه خود عمل خواهید کرد. امتناع به منزله انصراف تلقی خواهد شد. زیرا این انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۲ برای مردم فرانسه لحظه تعیین کننده ای خواهد بود. این برنامه می تواند با راه حل های خود بجای نفرت ومحرومیت ها یک اتحاد گسترده و قدرتمند مردمی ببار آورد. ما می خواهیم در بسیج مثبت، پیوستن به پروژه های روشن و جسورانه موفق شویم. یک نظرسنجی نشان می دهد که ایده های اصلی این برنامه اکثریت قاطع در کشوررا داراست و بین ۶۰ تا ۹۰ درصد نظرات مثبت را به خود اختصاص می دهد.
ما به این پشتیبانی گسترده نیاز داریم. این درسی است از تاریخ گذشته های دور: جوامع متحد بیشترین توانایی در مقابله با تحوالت و آشفتگی های بزرگ را دارند. برعکس، محدود کردن آزادیها با روشهای قدیمی و وخشونت آمیز، جوامع ما را از همدیگر جدا میکند. همه از تصمیمات عجیب و غریبی که توسط یک نفرگرفته می شود و در میان کاریکاتوری ازجرو بحث های پوچ، به اجرا در میاید خسته شده اند .با دادن حق مشارکت در تصمیم گیری ها به همه، اجرای آنها را آسان تر می کنیم. به همین دلیل است که ما نیاز به سازماندهی اساسی زندگی دموکراتیک کشورمان داریم .
مردم ما باید آزاد وبه عنوان شهروند کامل زندگی کنند. حق تصمیم گیری نباید درخدمت یک طبقه ممتاز باشد. مردم، وفقط آنها هستند که باید حاکم باشند. برای این کار، لغو سلطنت ریاست جمهوری، دادن اختیارات فراوان به مردم برای وضع قوانین و برکناری مقامات منتخب، یک امر فوریست. به همین دلیل است که اگر بخواهیم دموکراسی فرانسه را بازسازی کنیم، باید فراخوان تشکیل یک مجلس مؤسسان داد . به همین مناسبت خود شهروندان قانون اساسی جمهوری ششم را خواهند نوشت. این بر عهده آنهاست که قلم بدست بگیرند تا قوانین زندگی مشترک ما را تعیین کنند. انحراف اقتدارگرایانه و خشونت آمیزی که امانوئل ماکرون ایجاد کرده است باید پاک شود. بیایید آن راصریح بگوییم : بازگشت به عقل، صلح مدنی و کرامت انسانی در یک جامعه واقعأ جمهوری خواه ،مستلزم بازنگری اساسی در پلیس است. و البته همچنین با بررسی کلی و جدی شرایط اجرای عدالت توسط دستگاه قضایی. این برش ها ضروریست. باز هم بار دیگر: مردمی که در تصمیم گیری های خود آزادترین هستند متحدترین مردم خواهند بود. این برای مقابله با مهمترین چالش هایی که تاکنون با آن مواجه شده ضروری است : خطر فروپاشی سیستم محیط زیستی که با زندگی انسانی مطابقت دارد. و این همان چیزی است که برنامه ما ارائه می دهد.
این درس زمان ماست : ما باید خود را با سیستم طبیعت وفق دهیم . باوربه اینکه ما می توانیم خود را از آن جدا کنیم، پوچ است. آینده نوع بشر به طور اساسی دردرون طبیعت گنجانده شده است. هدف گیری برای هماهنگی انسان با طبیعت یک طرح عملی فوریست. زمان آن رسیده است تا جهانی را سازماندهی کرد که در آن چرخه های زندگی فردی و جمعی با چرخه های بازآفرینی طبیعت گره خورده باشد. این “آیین سبز” است که ما می خواهیم اعمال کنیم. با تغییرات اقلیمی عصری توام با عدم اطمینان بزرگ آغاز می شود. بعنوان مثال، چرخه حیاتی آب به طور کامل مختل شده است. در حال حاضر ما با رویدادهای شدیدتری مواجه هستیم، نظیر تغییر در سیستم بارندگی و باال آمدن سطح اقیانوسها. این تحوالت همه چیزهایی را که ما نسل ها آن رامی شناختیم تغیرخواهد داد. اینها همه تقریبا غیر قابل پیش بینی هستند. بنابراین ما باید عکس العمل خود را انتخاب کنیم : »همه با هم« یا »هر کی برای خودش«؟ برای ما بی معنی خواهدبود که بخواهیم چیزی را درتوهم به »هر کی برای خودش« ، و نه با اتکا به بازار و »رقابت آزاد ومقدس «که مورد عالقه معاهدات اروپایی است حل کنیم. زیرا این همان چیزی است که بشریت را به سمت پرتگاه سوق می دهد.
برای دگرگون کردن این روند، ما به یک دولت استراتژیست نیاز داریم که سازمان دهنده بسیج اکولوژیکی و اجتماعی در همه بخش های جامعه باشد. می تواند اهداف اصلی را تعیین کند، موسسات تولیدی و حرفه های مورد نیاز ما را پیش بینی کند، تولیدکنندگان را بین خودشان هماهنگ کند. در یک کلام باید برنامه ریزی کند. اکنون برنامه ریزی ایده ای است که مسیر خود راپیموده است. شما با مطالعه ما خواهید دید که ما بویژه با تکیه بر کمون ها و سازمان های حرفه ای کارو نمایندگانشان درعمل به خوبی پیشرفت کرده ایم.
زیرا آری، همه چی را باید تغییر داد : تولید، مصرف و تجارت ما زیررهنمود »نظم سبز«. بد ین معنا که دیگر از طبیعت بیش از آن چیزی که می تواند دریک مدت زمان قابل تحمل باز تولید کند، بر نداریم. نگاه ما به محیط زیست خود باید تغییر کند. آب، هوا، تنوع زیستی، جنگل ها جزو اموال مشترک محسوب می شوند. بدون آنها زندگی برای مردم و جوامع ممکن نیست. خاتمه دهیم از اینکه به آنها بعنوان مواد خام نگاه کنیم. فرمان مالکیت عمومی آنها را صادر کنیم!
بنابراین البته باید بسیاری از فعالیت ها را متحول کرد! مثالً کشاورزی. ما به آن یک هدف خواهیم داد: ابتدا تولید مواد غذایی برای جمعیت ما از طریق منابع بیوارگانیک محلی. وپایان دادن به غذاهای ناسالم و بیماری هایی که ازآن ناشی می شوند. در عین حال، صنعت ما نیز نیاز به بازسازی دارد. اما اول از همه جهت تامین خود ما! و البته با تغییر روش ها، مواد اولیه و چرخه ی عمر تولیدات آنها. به همین دلیل است که آموزش حرفه ای باید به طور کامل در برنامه هایش و همچنین در شبکه سازی، استخدام و تامین مالی خود سازماندهی شود. در مجموع، ما در اینجا می بینیم که پروژه های عمومی باید در بسیاری از زمینه ها راه اندازی شوند: حمل و نقل ها، انرژی، مسکن، زباله. همه برای کمک فراخوانده خواهند شد.
اما دشواری عمل کردن با وضعیت اجتماعی کشورشدت یافته است. چگونه می توان برای آینده کارکرد وقتی که برای زنده ماندن به زمان حال میخکوب شده اید؟ این سهم روزانه بسیاری از مردم است. ده میلیون فقیر این را تأیید می کنند. بنابراین ما در وضعیت اورژانس اجتماعی هستیم. نابسامانی مواد غذایی، مساکن غیربهداشتی یا پرازدحام، فقر افسارگسیخته : همه شاخصها روی خط قرمز هستند و ورشکستگی عمومی جامعه فرانسه را نشان میدهند. این برای بسیاری از مردم به یک رویا تبدیل شده ازاین که بدون ترس از فردا بتوانند از یک وضعیت با ثبات، بهره مند شوند. باید به واقعیت تبدیل شود. این قبل از هر چیزبا اشتغال به کار برای همه شروع می شود. در واقع این چیزی است که کشور برای موفقیت در جهت گیری محیت زیست به آن نیاز دارد. زیرا حاکمیت سرمایه مالی وضعیت نابسامانی ایجاد کرده است. چه می بینیم؟ نیاز به نیروی انسانی هرگز تا بدین حد مهم نبوده وآنهم زمانی که بیکاری در حال گسترش است. با این حال کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. کمبود کار نیست، بلکه شغل وجود ندارد. بخش خصوصی نمی داند چگونه آنها را در صورت لزوم ایجاد کند. » آینده ی مشترک« پیشنهاد دگرگون کردن این وضعیت نا معقول را می کند. به جای اتهام، به اینکه فقرا مقصر بدبختی خود هستند، بهتر است برای هرکس شغلی تضمین شود.
ما نمی توانیم تا زمانی که جامعه ی انحصاری پابرجاست، مردمی کامال متحد باشیم. زیرا باعث جدایی مردم از همدیگر و تالشی آن در برابر خطرات می شود. این یک سم کشنده است. کاهش نابرابری در درآمد ودر شرایط زندگی، همچون بین زنان و مردان، به یک هدف برای تندرستی عمومی تبدیل شده است. زمان همیاری های متقابل و تقسیم در آمد فرا رسیده است. این واقیست است. خدمات عمومی باید تضمین کننده ی دسترسی هر فردی به حقوق برابر واقعا و شبکه های روری برای زندگی امروزی باشند. وآن هرچی که وضعیت شخصی، درآمد، اموال یا محل زندگی آنها میخواهد باشد. منظور از آن مدرسه، بهداشت، حمل و نقل، وسایل ارتباطی، مسکن، فرهنگ هست. در اینجا همچنین الزم است شبکه پایانی که توسط چندین دوره پنج ساله مدیریت نئولیبرالی تخریب شده اصالح شود. و برای آن هزینه را باید بطورعادلانه تقسیم کرد. بنابراین مالیات با یک اصل ساده بازسازی خواهد شد : کسانی که بیشتر دارند بیشتر و کسانی که کمتر دارند کمترمالیات باید بدهند. کسانئ که درآمد ماهانه شان زیر ۴۰۰۰ یوروهست، از همه کمتر پرداخت خوهند کرد! و بخش آخر درآمد ثروتمند ترین افراد باید به سطح پس از جنگ بازگردد.
لیبرالیسم اقتدارگرا در سراسر جامعه فرهنگ خشونت آمیزخود را، تحقیر و به تسلیم کشاندن را بکار می گیرد. اما انتخاب آزاد زندگی، آرزوییست که در وجود هر انسانی نهفته است. باید به آن احترام گذاشت و تشویقش کرد. در پروژه برابری برای همه ما، نخستین وسیله اینست که هر کسی بتواند آزادانه بر سرنوشت و زندگی خود مسلط باشد، آنهم فارغ از تبعیض اجتماعی و فرهنگی که مردم را در حصار نگه میدارد. امروزه روش های اقتدارگرایانه بمنظور در بند نگه داشتن مردم در همه جا رواج یافته است. بدین طریق کنترل تعمیم یافته ای به جامعه تحمیل می شود. وتازه این همه ی کارنیست! کنترل ذهن نیز در دستور کار قرار دارد. این سیستم در همه جا باعث بروزاختالفات مرگباری می شود که یگانگی توده های مردم را از هم می پاشد! بنابراین، به بهانه »برخورد تمدنها«، به حفظ و تحکیم جنگهای مذهبی، تشویشهای وسواسآمیز هویتی و حتی اغلب به یک نژادپرستی بیش از پیش تحقیرآمیز می پردازد. بدین طریق، برای ما مبارزه همان است، مبارزه برای کنترل سرنوشت شخصی خود حتی حق مردن با کرامت، برابری حقوق، انتخاب آزادانه در مورد تعهدات اساسی وجودی خود و مبارزه بی امان علیه همه تبعیض های نژادپرستانه، جنسیتی یا همجنسگرا ! برنامه ما هرگزنه آن را نه فراموش میکند و نه پنهان می کند. در دنیای امروزی، برای رهایی از هر گونه خفقان در زندگی شخصی مان، باید اختیار وکنترل زندگی خود را در دست بگیریم. برای این کار الزم است بر حلقه های بی شماری که ما را به جامعه متصل می کند تسلط داشته باشیم. و نه تنها با محدود کردن و کنترل آپلودهای دیجیتال. منظور درمورد توسعه رهایی شخصی از طریق آموزش، دانش، انتشار دانش علمی و نیاز فوری به تمرین هنر و ورزش است. این است “انسانی ساختن جامعه” با مبدل کردن اعضای تشکیل دهنده آن به بهترین ها.
من نمی توانم این سطور را به اتمام برسانم بدون اینکه به شما بگویم که چقدر بر این باورم که فرانسه کشور مهمی برای جهان است. هر کسی دماغش رااز پنجره بیرون آورد می داند که چقدر از ما انتظار وشنوایی وجود دارد. این وظیفه ماست که در حد انتظارات جدی باشیم.
به همین دلیل است که کشور ما شایسته تر از آن است که توسط به اصطالح متحدانی نظیر ایاالت متحده، ترکیه یا استرالیا چنین تحقیر شود. اول از همه، استقالل فرانسه خود قبل از هر چیزی تضمینیست برای آزادی خود ما به عنوان یک خلق. استقالل درون گرایی نیست. این تسلط بر وابستگی های متقابل ما در جهان است. هیچکس نباید مارا واداربه تبعیت از تعهدات فاجعه بار کند نظیر تعهداتی که ناتو ما را بدان وادار میکند، آزادی ما را ازما سلب کند. حال از این موضوع فاصله بگیریم تا به موارد ضروری بپردازیم : ساختن جهان منظم وکامالً متفاوت. همه جا ما باید منطق منافع عمومی را به جای قانون قدرتمندان قرار دهیم. آزاد، فرانسه می تواند تمام توان خود را در خدمت منافع مشترک جهانی قراردهد. امروزه هیچ قانون مشترکی حاکم نیست. نیازمندیهای حیاتی که شامل آن هستند عبارتند از: آب، آب و هوا، اقیانوس ها، فضا و وب دیجیتال. در هر یک از این حوزه ها، ما دانش و منابع فناوری درجه یک داریم. بنابراین ما می توانیم یک دیپلماسی آلترموندیالیست قابل درک ومورد احترامی رابه اجرا در بیاریم .این بهترین کمک فرانسه به صلح و توسعه مشترک خواهد بود.فرانسه منزوی نخواهد شد، برعکس. و دیگردنباله رو درگیریهایی که در خدمت منافع ایاالت متحده در حال زوال هست نخواهد بود.
هنگامی که در مورد هر یک از پیشنهادات ما نظر خواهی میشود، فرانسوی ها بطو گسترده ای ازآن حمایت می کنند. بنابراین چنین برنامه ای می تواند اکثریت مردم فرانسه را گرد هم آورد. من اعتماد دارم. کاندیداتوری من حاصل تجربه به دست آمده و عزم برای اقدام است. من قدرت یک برنامه و یک تیم “آماده برای حکومت” را دارم. رای به نام من ابزاری عینی برای ورود به جامعه ای جهت هماهنگی بین انسان و طبیعت است. این هم مسیر و هم هدف را اعالم می کند: اتحاد مردمی برای آینده مشترک. فرانسه جدید ناشی از تحوالت تاریخ خود از اواسط قرن گذشته به این بازنگری مشترک گسترده در سرنوشت خود نیاز دارد. من معتقدم که او با جهان صحبت خواهد کرد. ژان لوک ملانشون
متن کامل این برنامه را در زیر بخوانید:
واااای بر ما ! که بچه های فقیر ایران درخیابانها شیر سگ می دوشند و میخورند.