با اتحادعمل فراگیر در راه سازماندهی جنبش اعتصابی بکوشیم!
از روز جمعه اول اردیبهشت ماه کارگران پروژهای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در مناطق مختلف دست به‌اعتصاب زدند. روز شنبه دوم اردیبهشت ماه این کارزار اعتصابی ادامه و گسترش یافت. در نخستین روز صدها نفر از کارگران پروژهای شاغل در پالایشگاه آبادان و چند مجتمع پتروشیمی در اعتراض به وضعیت معیشتی خود اعتصاب کرده و خواستار افزایش عادلانه دستمزد شدند. هم‌زمان کارگران قراداد موقت و پروژهای در برخی دیگر از کارخانه‌ها مانند کارخانه فولاد آلیاژ یزد نیز اعلام اعتصاب کردند.
در دومین روز اعتصاب دامنهٌ این کارزار گسترش یافت و کارگران پروژهای در برخی از مجتمع‌ها مانند پارس جنوبی – عسلویه، پتروشیمی دهلران، پتروشیمی گچساران، مجتمع پتروشیمی لردگان و کنگان با خواست افزایش مزد به‌اعتصاب پیوستند. ۲۰ روز کار در ماه و ۱۰ روز تعطیلی همراه با افزایش میزان دستمزد و تامین امنیت شغلی عمدترین مطالبه‌های کارگران پروژهای صنعت ملی نفت به‌شمار می‌آید.
دامنه اعتراض‌های طبقه کارگر و زحمتکشان میهن ما به‌مصوبه شورای عالی کار در باره حداقل دستمزد سال جاری فقط محدود به کارگران پروژهای صنایع نفت نیست. کارگران و زحمتکشان در سراسر کشور نسبت به سطح ناچیز دستمزد، سرکوب مزدی و نقض حقوق سندیکایی اعتراض دارند. به‌ویژه خواستار افزایش مزد براساس نرخ واقعی تورم و سبد معیشت هستند.
اجرای برنامه جراحی اقتصادی و برنامه خصوصی‌سازی با نام مولدسازی وضعیت زندگی و امنیت شغلی طبقه کارگر و زحمتکشان را به‌شدت تحت تاثیر مخرب خود قرار داده‌است. رشد تورم و گرانی سفرهٌ خانوارهای کارگری را بیش از پیش کوچک کرده‌است. کارگران پروژهای حتی از بدیهی‌ترین حقوق محروم‌اند. خواست افزایش مزد و دیگر مطالبه‌های فوری جدای از مخالفت آگاهانه جنبش کارگری و حرکت‌های سندیکایی با سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی ازجمله برای بازگرداندن اوضاع کشور به پیش از خیزش زن زندگی آزادی، نیست.
کارزار گسترش اعتراض‌های کارگری و شکل‌گیری جنبش اعتصابی دراین مقطع زمانی فوق‌العاده پراهمیت ارزیابی می‌شود. مبارزه کارگران با وجود طرح خواسته‌های عمدتاً صنفی ازآنجا که دربطن جنبش مردمی و در فضای عمومی کشور صورت می‌گیرد حرکتی آگاهانه با سمتگیری سیاسی علیه دیکتاتوری حاکم است.
ضرور است از مبارزه کارگران و زحمتکشان برای مطالبه‌های فوری به‌ویژه افزایش دستمزد هم‌زمان و همراه با مقاومت قهرمانانه زنان علیه حجاب اجباری قاطعانه پشتیبانی کرد.
مبارزه طبقه کارگر و مقاومت دلیرانه زنان میهن ما علیه حجاب اجباری و سرکوب رژیم نشانه روشن تداوم جنبش مردمی برضد دیکتاتوری حاکم است.
حزب توده ایران با همه توان خود از مبارزه طبقه کارگر و زحمتکشان ازجمله کارگران پروژهای صنعت ملی نفت حمایت می‌کند. در مرحله کنونی طرح خواست‌هایی که بتواند با واقع‌بینی و منطبق با توان جنبش کارگری هم‌زمان سبب تقویت بنیه جنبش کارگری و گسترش کارزار جنبش اعتصابی باشد بسیار حیاتی و با اهمیت تلقی می‌شود.
تامین امنیت شغلی، افزایش مزد، توقف خصوصی‌سازی و لغو قراردادهای موقت از مطالبه‌های فوری و به‌حق زحمتکشان است. با اتحادعمل فراگیر در راه تحقق این خواسته‌ها متحد و هماهنگ مبارزه کنیم.
درود پرشور به کارگران و زحمتکشان میهن ما!
با اتحادعمل فراگیر و تشدید مبارزه برضد دیکتاتوری حاکم پیکار کنیم!
حزب توده ایران
دوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲
خواست افزایش مزد و دیگر مطالبه‌های فوری جدای از مخالفت آگاهانه جنبش کارگری و حرکت‌های سندیکایی با سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی ازجمله برای بازگرداندن اوضاع کشور به پیش از خیزش زن زندگی آزادی، نیست.
کارزار گسترش اعتراض‌های کارگری و شکل‌گیری جنبش اعتصابی دراین مقطع زمانی فوق‌العاده پراهمیت ارزیابی می‌شود. مبارزه کارگران با وجود طرح خواسته‌های عمدتاً صنفی ازآنجا که دربطن جنبش مردمی و در فضای عمومی کشور صورت می‌گیرد حرکتی آگاهانه با سمتگیری سیاسی علیه دیکتاتوری حاکم است.
ضرور است از مبارزه کارگران و زحمتکشان برای مطالبه‌های فوری به‌ویژه افزایش دستمزد هم‌زمان و همراه با مقاومت قهرمانانه زنان علیه حجاب اجباری قاطعانه پشتیبانی کرد.
مبارزه طبقه کارگر و مقاومت دلیرانه زنان میهن ما علیه حجاب اجباری و سرکوب رژیم نشانه روشن تداوم جنبش مردمی برضد دیکتاتوری حاکم است.