ادامه ی اعتراضات بازنشستگان مخابرات
روز سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، جمعی از بازنشستگان مخابرات در استان های مختلف کشور در اعتراض به عدم وصول مطالبات و مزایای قانونی خود توسط سهامداران عمده شرکت مخابرات در برابر مراکز مخابرات تجمع اعتراضی بر پا کردند.
گزارش ها و تصاویر حاکی از اعتراضات بازنشستگان از جمله در شهرهای زیر است: سنندج؛ شیراز، مشهد، کرمانشاه، شهرکرد، زاهدان، اهواز.
منصوره سگوند، بعد از مرگ مشکوک در فضایی امنیتی به خاک سپرده شد
منصوره سگوند، دختر دانشجویی که دو روز پیش به طرز مشکوکی فوت کرد، در روستای «ریگ سفید» از توابع خرم‌آباد در استان لرستان به خاک سپرده شد. به گفته یک منبع مطلع مراسم خاکسپاری در «فضایی امنیتی« برگزار شد ، «جاده‌ها را بسته بودند و اجازه نمی‌دانند کسی به سمت روستا برود.» از شب گذشته نیز کاربران ایرانی در توییتر با استفاده از هشتگ #منصوره_سگوند به مرگ مشکوک این دختر دانشجو که به همکاری «داوطلبانه» خود با نیروی انتظامی پایان داده بود، اعتراض کردند. در حال حاضر هشتگ #منصوره_سگوند با بیش از ۱۲۰ هزار توییت، ترند اول توییتر فارسی است. منصوره سگوند قبلا به عنوان «نیروی داوطلب با پلیس ایران همکاری می‌کرده» است و بعضی منابع مرگ او را «مشکوک» توصیف می‌کنند و می‌گویند این دختر جوان پس از اعتراضات پاییز گذشته دست از همکاری با پلیس برداشته و از معترضان حمایت کرده است. به همین دلیل او مدتی بازداشت و حتی به مرگ تهدید شده بود
محکومیت سی سال حبس در تبعید و ۹ ماه حبس تعزیزی برای سه نفر از بازداشت شدگان اعتراضات زاهدان
سه شهروند از بازداشت‌شدگان اعتراضات زاهدان از بابت اتهامات «محاربه و اغتشاش» از شعبه دو دادگاه انقلاب زاهدان هر کدام به ۱۰ سال حبس در تبعید (نفی بلد) در زندان استان های اردبیل و آذربایجان شرقی و ۳ ماه حبس تعزیری محکوم شدند. این سه زندانی از دوستان خدانور لجه ای بوده و هم اکنون در بازداشتگاه بند ۹ زندان مرکزی زاهدان محبوس هستند.
آزادی را با پول و مقام دنیا عوض نمی کنیم!
مأموران حکومت جمهوری اسلامی به مادرِ شهید آزادی و برابری آرام حبیبی گفته‌اند که با دریافت دیه، سکوت کند. او خطاب به جنایت‌کاران می‌گوید: خواستِ فرزندم آزادی بود، آزادی را با پول و مقام دنیا عوض نمی‌کنیم. آرام حبیبی، در روز ۲۶ آبان ۱۴۰۱ در شهر سنندج به ضرب گلوله‌ی پاسداران خامنه‌ای جان خود را از دست داد.
اعتصاب کارکنان فولاد خراسان در اعتراض به حقوق و مزایا
شنیده‌ها حاکی است که کارکنان شیفت صبح مجتمع فولاد خراسان در اعتراض به حقوق و مزایای خود اعتصاب کرده‌اند.
احضار تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به کمیته انضباطی به دلیل «پوشش نامناسب»
شواری صنفی دانشجویان ایران از موج جدیدی از احضار دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به کمیته انضباطی دانشگاه خبر داده است. علت این احضارها «پوشش نامناسب» عنوان شده است. بر اساس این گزارش «این احضارها به کمیته‌ی انضباطی ختم نمی‌شود» و تعدادی از دانشجویان توسط روسای دانشکده‌های این دانشگاه هم احضار شده‌اند. شواری صنفی دانشجویان می‌گوید درخوابگاه‌های دختران سختگیری در مورد پوشش در خارج و داخل خوابگاه شدت یافته است. اخیرا گزارش‌هایی درباره افزایش فشار بر دانشجویان سایر دانشگاه‌های ایران هم منتشر شده است.
آزادی سه فعال کارگری با تودیع قرار وثیقه از زندان سنندج
حبیب‌الله کریمی، عبدالله خیرآبادی و شادمان عبدی از فعالان کارگری سنندج که پیشتر در منزل پدری هومن عبداللهی از جانباختگان خیزش مردمی این شهر بازداشت شده بودند، با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت از زندان آزاد شدند.
بزرگداشت عزت اله سحابی، هاله سحابی و هدی صابر
دوازدهمین سالگرد درگذشت عزت‌الله سحابی و جان باختن هاله سحابی و هدی صابر، دوازدهم خرداد ۱۴۰۲ در کانون توحید، ایران فردا برگزار شد.
فیروزه صابر در این مراسم گفت: ماهیت اقتدارطلبانه و انحصارگرایانه حکومت، آسیب‌هایی به جامعه زده که بحرانش برای همه ما عیان است، آنچه که حکومت تاکنون انجام داده بویژه در جامعه زنان، حقارت، خشونت و صدمه جدی به منزلت اجتماعی زن و کل جامعه بود اما درباره زنان پر رنگ‌تر بود. اما با کنشگری فعالان مدنی حقوق زنان، ترَک‌های دیروز در حاکمیت امروز به گسل تبدیل شده است. هاله هم در همین مسیر جان شیرینش را در مراسم خاکسپاری پدر و به بهانه داشتن عکس پدر ناجوانمردانه، از دست داد.
وی گفت: مهندس سحابی مقاله ای در شماره اسفند ۷۴ ماهنامه ایران فردا دارند با نام «پس از آزادی» که کاملا به روز است، وی در این مقاله چهار پیش فرض را برای جامعه مدنی ترسیم می کند، نخست اینکه همه شهروندان یک حکومت مساوی هستند و هیچکس امتیاز خاصی ندارد دوم حق انتخاب دارند و سوم حقوق ملی تقدم و برتری دارد و چهارم جامعه متکثر و متنوع منافع و مصالح مختلفی دارد که باید دریافت و در انتها به اندیشمندان ملی و دینی توصیه می‌کند در نهادسازی گام بردارند؛ کاری که خودش کرد و این رویکرد در جمع‌گرایی و کنش شبکه‌ای می‌تواند راهگشا باشد.
ما فکر می‌کنیم که حکومت باید این کارها را بکند و باید خودمان را آماده کنیم برای حکومت آتی که این رفتارهای مدنی را داشته باشیم اما لازم است در هر جمع کوچکی با هر ارزش افزوده‌ای این رفتارها جای خودش را باز کند، ما به تمرین مکرر نیاز داریم. هدی در سال ۹۰ در چنین روزی اعتصاب غذایش را در اعتراض به تهاجم منجر به مرگ هاله و منع تکرار این بیدادگری‌ها علیه انسان‌های بی دفاع که متاسفانه هنوز ادامه دارد، آغاز کرد و ۹ روز بعد پرواز کرد، سخنم را با جمله‌ای از او پایان می‌دهم: «ما در قبال چیزی که ایجاد کرده‌ایم مسئولیم آن هم در کشوری که هزار بار استارتِ ایجاد زده می‌شود، هزار بار هم بوم‌غلطان وبولدوزر از روی آن رد می‌شود ما زیر دست و پاها باید یافته‌های خودمان را محفوظ کنیم.»/ ایران فردا
انتقاد نرگس محمدی از شورای حقوق بشر؛ جمهوری اسلامی یکی از «ناقضان بزرگ حقوق بشر» در جهان است
نرگس محمدی در نامه‌ای از زندان اوین خطاب به رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل با انتقاد از انتخاب نماینده جمهوری اسلامی به سمت ریاست مجمع اجتماعی این سازمان، عنوان کرد که این حکومت «به‌طور آشکار و بی‌تردید یکی از ناقضان بزرگ حقوق بشر در جهان است». وی در نامه ی خود در روز دوشنبه ۱۵ خرداد به واتسلاو بالک، با اشاره به «کشتار خیابانی»، «اعدام‌های گسترده»، «شکنجه معترضان و منتقدان» و «تعرض و تجاوز به زنان معترض در بازداشتگاه‌ها» توسط جمهوری اسلامی، نوشت: «من از زندان اوین برای تک تک ادعاهایم سند و مدرک دارم و شهادت می‌دهم.» خانم محمدی در نامه سرگشاده خود با اشاره به اینکه فلسفه این شورا بر أساس پیشبرد حقوق بشر از طریق گفتگو و تعامل است، خطاب به آقای بالک گفت: «تنها شیوه برخورد جمهوری اسلامی با مخالفان، معترضان و حتی منتقدان خود، سرکوب، شکنجه، سلول انفرادی، زندان، اعدام، محرومیت و قتل بوده است.»
او در ادامه با «پرتناقض، ابهام‌‌آفرین و ناامیدکننده» خواندن این اقدام شورای حقوق بشر نوشته که آیا این شورا از جمهوری اسلامی «پرسیده چه بر سر نهادهای مدنی در ایران» آورده است، و آیا این شورا می‌تواند اعضای زندانی نهادهای حقوق بشری ایرانی مانند او را به مجمع خود دعوت و حضور آن‌ها را «تضمین» کند؟ نرگس محمدی در ادامه نامه خود، با سرزش شورای زیر نظر آقای بالک به دلیل اینکه جمهوری اسلامی را «به بهانه ضوابط و رویه‌های ناکارآمد»، مورد «تکریم، احترام و حمایت» سازمان ملل قرار داده است، عنوان کرد که حکومت ایران «باید در سازمان ملل و در مقابل شورای حقوق بشر، در جایگاه متهم و پاسخگو به مردم ایران و جهان بنشیند، نه بر مسند ریاست آن».
علی بحرینی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در دفتر سازمان ملل در ژنو، روز ۲۰ اردیبهشت به عنوان رئیس «مجمع اجتماعی» در شورای حقوق بشر سازمان ملل منصوب شد.
نیروهای امنیتی «آرش یونسی» را «بازداشت» کرده‌اند
به گزارش هرانا ، نیروهای امنیتی آرش یونسی، اهل دهلران، را بازداشت و «به مکان نامعلومی» منتقل کرده‌اند. به نوشته این خبرگزاری، آقای یونسی بدون ارائه حکم قضایی بازداشت شده و از دلایل بازداشت و محل نگهداری او اطلاعی در دست نیست. در روزهای گذشته هم گزارش‌هایی از سرکوب اعتراضات در شهر آبدانان ایلام منتشر شده بود. پس از برگزاری مراسم خاکسپاری بامشاد سلیمانخانی ، گروهی از مردم به خیابانها ریختند و علیه جمهوری اسلامی و رهبر ایران شعار دادند. بامشاد سلیمانخانی، دانشجویی بود که در اعتراضات بازداشت شد و مدتی پس از آزادی جان باخت. مقامات قضایی شهر بازداشت او را انکار کردند و گفتند که این جوان «خودکشی» کرده است. روز سه شنبه نیز یکی از اعضای افتخاری نیروی انتظامی خرم‌آباد به نام منصوره سگوند، مدتی پس از اعلام استعفای اعتراضی به به طرز مشکوکی در شهر آبدانان استان ایلام جانباخت.
مادر نیکا شاکرمی از نابینا شدن یکی از اقوام خود در پی شلیک گلوله در مراسم چهلم فرزندش خبر داد
مادر نیکا شاکرمی با انتشار یک پست در حساب کاربری خود در اینستاگرام گفت که یکی از اقوام او به نام «ایمان» که در مراسم چهلم فرزندش شرکت کرده بود، بر اثر شلیک نیروهای حکومتی نابینا شده است. نسرین شاکرمی که به دیدار «ایمان» رفته بود در این پست توضیح داد: «چشم چپ ایمان کاملا نابینا شده و بعد از انجام چند عمل جراحی فقط به‌خاطر حفظ ظاهر و زیبایی تخلیه نشده و چشم راست به‌علت اصابت ساچمه به سر دچار فلج عصب ششم جمجمه شده و ثابت و بدون حرکت می‌ماند که بعد از گذشت ماه‌ها تحمل درد حال اندکی می‌تواند چشمش را حرکت دهد اما با دید بسیار کم و دوبینی.»
دو ساچمه یکی در چشم چپ و یکی در جمجمه او باقی مانده و در صورت جابجایی ممکن است منجر به «اتفاق ناگواری» شود.
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی محمود مهرابی در زندان دستگرد اصفهان
محمود مهرابی، علیرغم گذشت نزدیک به ۳ ماه از زمان دستگیری کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی در زندان دستگرد اصفهان بسر میبرد. وکیل آقای مهرابی در گفتگو با هرانا در خصوص وضعیت فعلی پرونده این شهروند بیان کرد: “در حال حاضر پرونده جهت رسیدگی به شعبه اول بازپرسی شهرستان مبارکه ارسال شده است.” یک منبع مطلع نزدیک به خانواده وی نیز گفت: “او از پارگی فتق رنج میبرد و از رسیدگی پزشکی مناسب محروم است.” محمود مهرابی پیشتر برای اولین بار در تاریخ دوازدهم بهمن ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در اصفهان بازداشت و نهایتا در تاریخ بیست و پنجم اسفندماه با تودیع وثیقه از زندان دستگرد اصفهان آزاد شد. او ساعاتی بعد، مجددا توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود واقع در اصفهان بازداشت شد. محمود مهرابی ساکن اصفهان و مجرد، پیش از بازداشت در حوزه برق مشغول به فعالیت بود. او پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.
جلوگیری از خروج فاطمه معتمدآریا و گروهی از همکارانش از ایران
جلوگیری نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی از خروج فاطمه معتمدآریا، بازیگر سرشناس سینما و تئاتر به‌همراه گروه نمایش «بچه» از ایران، به لغو اجرای آن در پایتخت اتریش منجر شد. برگزارکنندگان جشنوارۀ «وینرفست فوخن» با اعلام لغو اجرای نمایش «بچه»، دلیل آن را جلوگیری حکومت ایران از خروج فاطمه معتمدآریا، بازیگر اصلی این نمایش، عنوان کردند. در اطلاعیه‌ای که روی اینستاگرام این جشنواره قرار گرفت، برگزارکنندگان از اینکه «واقعیت‌های سیاسی ایران» مانع حضور هنرمندان ایرانی در این رویداد فرهنگی-هنری شده است ابراز «تأسف» کردند. این نمایش به کارگردانی افسانه ماهیان و نویسندگی نغمه ثمینی قرار بود به مدت چهار شب در وین به روی صحنه رود. مهران نائل، از بازیگران نمایش «بچه»، نیز در صفحه اینستاگرام خود خبر داد که چند شب پیش «در فرودگاه» از خروج دست‌اندرکاران این نمایش جلوگیری شده است. فاطمه معتمدآریا از جمله بازیگرانی است که علاوه‌بر تن ندادن به حجاب اجباری فعالیت‌های مدنی دیگری نیز در حمایت از مردم و اعتراض به سرکوب خشونت‌بار معترضان در پیش گرفته است، از جمله دیدار با خانواده‌های جانباختگان و بازداشت‌شدگان اعتراضات اخیر.
تجمع اعتراضی مردم مقابل فرمانداری شهرستان تفت در استان یزد به دلیل کمبود آب شرب
جمعی از اهالی دهشیر در شهرستان تفت به دلیل بی آبی در این روستا مقابل فرمانداری تفت تجمع کردند. یک روستای چند صد نفره آب برای خوردن ندارند.
