۱
نفرینِ نهان در آفرین است انگار:
در شربتِ مهر زهرِ کین است انگار!
«شعرانه» ی او به گریه خندت آرَد:
آمیزه ی سرکه وانگبین است انگار!
۲
آزادی و آبادی و داد و شادی،
وصف آمده در نهایتِ استادی:
خرسند نه ای اگر به کمتر زینها،
بنشین و بخوان سروده های هادی!
۳
در شیوه ی طنز، تلخ و شیرین این است.
پازهرِ خُرافه های دیرین این است.
مؤمن نرَمَد ز تلخی اش، هادی جان!
شیرین روشِ نبرد با دین این است.
اول اردیبهشت ۱۳۹۸،
بیدرکجای لندن
مرحوم خویی شعر های بسی مجکم و متینی در هر دو شیوه ی کهن و نو و حتی شعر مشهور به سفید دارند. شگفتی من در اینست که چگونه میباشد که اشعار و نوشته های ان زنده یاد جز دراین روزنامه اینترنتی اخبار روز درج یا چاپ نمیشود!؟ واساسا ازچه رو این شاعر خیلی قدیمی مهجور و مشمول بی اعتنایی اهل ادب است.
ارادتمند رضا میر مهدوی