امسال، ۱۴امین سال تشکیل مادران پارک لاله ایران است. حرکت اعتراضی ما در ششم تیرماه ۱۳۸۸ در میدان آب نمای پارک لاله تهران آغاز شد و مبارزه‌ی دادخواهانه‌‌ی ما تا کنون برای پایان دادن به سرکوب، بازداشت، شکنجه و کشتار و بیعدالتی زیر سلطه‌ی حاکمیت اسلامی ایران ادامه دارد. فعالیت همبسته و پیوسته‌ی ما در شنبه‌های اعتراضی در میدان آب نمای پارک لاله تهران و سپس دیدار و هم دردی با خانواده‌های آسیب دیده و داغدار در ایران بود. در سال‌های بعد بر آن شدیم تا به رشد و نشر فرهنگ دادخواهی و خودآموزی در این زمینه و به افشای بی دادگری‌های حکومت بپردازیم و برای کشف حقیقت، رویارویی با گذشته، دادخواهی و برقراری عدالت تلاش کنیم.
مادران پارک لاله ایران، صدایی همراه با جنبش‌های دادخواهی مادران و خانواده‌های آسیب‌دیده‌ی ایرانی است. سه خواسته‌ی ما در ابتدای تشکیل مادران پارک لاله ایران، آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، لغو مجازات اعدام، و محاکمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایت‌های صورت گرفته در جمهوری اسلامی در دادگاهی علنی و عادلانه بود و به مرور مطالبات اساسی دیگری نیز به آن افزوده شد.
ساختار حاکمیت جمهوری اسلامی ایران بساط تبعیض بین زن و مرد، کارگر و کارفرما- افراد عادی جامعه و دارندگان رانت- مرکز و سایر شهرها و … را در کشور گسترده است. این تبعیض‌ها به همراه فرهنگ تحمیلی پدر-مردسالاری که آموزه‌های دینی و شریعت نیز آن را تقویت کرده ، به همراه ساختار و قوانین آزادی‌ستیز و واپس‌گرای حکومت اسلامی، سبب سلب آزادی‌های بدیهی و ابتدایی مردم ایران شده است. با توجه به این نکات، ما اعتقاد راسخ داریم و عزم خود را جزم کرده‌ایم تا در جهت رسیدن به آزادی بیان و اندیشه، آزادی تجمع و تشکل، رفع هر گونه تبعیض، برخورداری از آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن، جدایی دین از حکومت و برای کسب بسیاری حقوق انسانی دیگر تلاش کنیم تا بتوانیم دنیایی انسانی و عادلانه بسازیم.
مادران پارک لاله ایران، چهارده سال است که در همراهی با خانواده‌های دادخواه، بی وقفه تلاش می‌کنند تا جنایت‌های حاکمیت ستمگر اسلامی ایران را به حافظه تاریخی جامعه تبدیل کنند و در نتیجه مبارزه برای دادخواهی، جلوگیری از تکرار جنایت و برقراری عدالت را امری ملی و همگانی می‌دانند و معتقد هستند تا تمام مردم آزادی‌خواه ایران علیه ظلم، تبعیض و بی عدالتی قیام نکنند، حکومت هم‌چنان به سرکوب، بازداشت، شکنجه، اعدام، سر به نیست کردن پیکر جان‌باختگان، اذیت و آزار خانواده های دادخواه و کشتار معترضان و دگراندیشان در خیابان و خانه‌ها و زندان‌ها ادامه می‌دهد.
فراگیری فقر اقتصادی به سبب فساد بنیادین جمهوری اسلامی سبب شد تا پس از خرداد سال ۸۸ ، ایران شاهد چندین جنبش و خیزش مهم از جمله دی ماه ۹۶- آبان ۹۸ و مرداد ۱۴۰۱شود. با هر جنبش دستگاه کشتار بی‌رحمانه جمهوری اسلامی وارد عمل شد و هر بار تعداد قابل توجهی از مردم به جان آمده که با شهامت به وضع موجود اعتراض کرده و خواهان تغییرات اساسی و حتی انقلاب بوده و هستند را با کشتن در خیابان- ربودن و سر به نیست کردن- زندان، شکنجه، ایجاد یاس منجر به خودکشی و اعدام از بین ببرد. جنبش تابستان ۱۴۰۱ که پس از کشته شدن ژینا (مهسا) امینی تا کنون به اشکال مختلف ادامه دارد، طولانی‌ترین و تازه ترین حرکت خودجوش مردم ایران بوده است. دست آورد این جنبش که با شعار «ژن، ژیان، ئازادی- زن، زندگی، آزادی» به سرعت در تهران و شهرستان‌ها و اکثر نقاط کشور، به خصوص استان‌های محرومی چون کردستان و سیستان و بلوچستان گسترده شد و هنوز هم ادامه دارد و همدلی گسترده‌ای بین زنان و مردان برابری‌خواه و دیگر طیف‌ها و طبقات مختلف مردم را به همراه داشته است تا از حق جامعه برای داشتن یک زندگی عادی و خصوصا حق زنان برای تن ندادن به حجاب اجباری و حق کنترل بر بدن و پوشش خود، که به وضوح یکی از ابزارهای حکومت مردسالار برای سرکوب زنان است، دفاع کنند. هم اینک زنان با اراده، ایثار و استقامت در مقابل تلاش‌های حکومت برای بازگرداندن وضعیت حجاب به زمان قبل از قیام ژینا مقاومت می‌کنند. آنان می گویند محال است دوباره به عقب برگردیم.
مادران پارک لاله ایران، خود را صدای دادخواهی تمام خانواده های دادخواه و آسیب دیده از ابتدای انقلاب ۵۷ تا کنون می‌داند و در این راه با افشای بی دادگری‌ها- کشف حقیقت و مبارزه پیگیر برای امر ملی دادخواهی پیش می‌رود. باشد که همراهی و همبستگی همه دادخواهان بتواند نقطه پایانی بر بی عدالتی و تبعیض ۴۵ ساله بگذارد. ما از مردم آزادی‌خواه و دادخواه ایران و جهان می‌خواهیم که در برابر این همه سرکوب، بیعدالتی، تبعیض و جنایت سکوت نکنند و فریاد اعتراض‌مان را هر روز بلند و بلندتر کنیم زیرا تنها خود ما مردم هستیم که می‌توانیم جلوی بیدادگری این نظام فاسد و تمامیت‌خواه و دیگر نظام‌های فاسد، تمامیت‌خواه با هر نوع دیکتاتوری را در سراسر دنیا بگیریم.
از شما دادخواهان می‌خواهیم که برای دستیابی به مطالبات زیر با ما همراه شوید:
۱) آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، ۲) لغو مجازات شلاق و اعدام از جمله؛ اعدام، ترور، کشتار خیابانی، شلاق، شکنجه، سنگسار و قصاص، ۳) محاکمه و مجازات آمران و عاملان تمامی جنایت‌های صورت گرفته توسط مسئولان جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تا به امروز در دادگاه‌هایی علنی، عادلانه و مردمی (مجازاتی به جز اعدام)، ۴) برخورداری از آزادی بیان، اندیشه، قلم بدون قید و شرط، ۵) برخورداری از آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن بدون قید و شرط، ۶) برخورداری از حق اعتراض، اعتصاب، تجمع، تشکل، سازمان و احزاب مستقل، ۷) برخورداری از برابری حقوق شهروندی و رفع هرگونه تبعیض و ۸) جدایی دین از حکومت. ما اعتقاد عمیق داریم که ساختار سراپا فاسد، تمامیت‌خواه و دیکتاتوری مذهبی – ارتجاعی و غیر دموکراتیک حکومت اسلامی ایران باید در هم شکسته شود و طرحی نو در اندازیم.
مادران پارک لاله ایران – ۱۴ تیر ۱۴۰۲
