در برخورد با واقعیت های زندگی دولت بایدن در روزهای گذشته شکست در دو مورد از برجسته ترین و متوهمانه ترین بازی های سیاست خارجی اش را تایید کرده است.
اوکراین در ضد حمله اش شکست خورده است.۱ ارتش اوکراین در جبهه جنگ در حال سلاخی شدن است. “ضد حمله” تیپ های اوکراینی که به وسیله ناتو تعلیم دیده اند پیشرفت واقعی۲ در هیچ کدام از جبهه ها نداشته اند. تلفات جانی و تسلیحاتی سنگین دستیابی به هرگونه ابتکار عمل مجدد را غیرممکن می کند.
هدف آمریکا الحاق اوکراین به ناتو است. با این کار قادر خواهد بود که نیروهای آمریکایی را در اوکراین مستقر کند و تسلیحات اش را در حیطه روسیه مستقر کند بطوریکه با هر اقدام مستقل روسیه با عنوان تهدید به نابودی قریب الوقوع مقابله کند.
حالا بعد از بیش از ۲۰ سال پیگیری آن هدف، آمریکا شکست را قبول کرد:۳
رئیس جمهور بایدن روز شنبه گفت که او الحاق اوکراین را به ناتو تسهیل نخواهد کرد، اضافه کرد که کشور در جنگ با روسیه باید واجد شرایط پذیرش باشد تا به ناتو ملحق شود. «آنها باید واجد شرایط بشوند. بنابراین من کار را برای آنها سهل تر نخواهم کرد،» بایدن به خبرنگاران گفت. «من فکر می کنم آنها در رابطه با هماهنگی نظامی توانایی خود را نشان داده اند، اما مسئله این که آیا سیستم آنها امن است؟ آیا فاسد نیست؟ آیا از همه استانداردها برخوردار است … دیگر کشورهای عضو ناتو آن را انجام می دهند.»
و بله، این یک تغییر است. تغییری بزرگ:
پیش از این گزارش داده شده بود که بایدن گفته است که او با برداشتن مانع “برنامه عملی اقدام جهت عضویت” در ناتو مخالفتی ندارد. برنامه عملی اقدام جهت عضویت در اتحادیه ناتو شرط پیوستن به آن را اصلاحات نظامی و دموکراتیک می داند.
البته هنوز کافی نیست:۴
“بایدن هیچ چیز جدیدی نگفته است. او متوجه شده که جنگ را باخته است اما نباید آن را قبول کند و در واقع نمی تواند آن را قبول کند. بنابراین، در نبود یک ماشین زمان، که بتواند او را به سال ۱۹۹۹ وقتی که توسعه ناتو شروع شد برگرداند،۵ بایدن به سادگی به پیش فرض قبلی اجلاس سران ناتو در سال ۲۰۰۸ در بخارست۶ برگشت و به الحاق اوکراین به اتحادیه از طریق “برنامه عملی اقدام جهت عضویت” خوش آمد گفت – مثل این است که پانزده سال قبل همین حالاست و زمان نگذشته است. اما روسیه این را قبول نخواهد کرد.
اگرچه با کلمات زیبا بسته بندی شده است اتحادیه اروپا هم پاسخی منفی شبیه۷ به بالا داده است:
یک گزارش اتحادیه اروپا در مورد موضوع عضویت اوکراین مطرح کرد که کیف تاکنون دو شرط از هفت شرط عضویت۸ رسمی مذاکرات الحاق به اتحادیه اروپا را برآورده کرده است.
…
“پیشرفت وجود دارد. گزارش نسبتا مثبت خواهد بود. این گزارش برای تزیین واقعیت نیست، اما در مورد تایید پیشرفت است، برای مثال، موارد معروف ضد فساد وجود دارند. به ویژه، در مورد رئیس دادگاه عالی نیازوف،” مقام رسمی گفت، که با شرط ناشناخته بودن آن را مطرح کرد.
…
“در رابطه با اصلاحات، لیوان نصفش خالی خواهد بود، در این شرایط ما هرگز با لحن منفی در مورد اوکراین صحبت نمی کنیم. اصلاحات های قضایی پیشرفت هایی کرده اند، اگرچه هنوز اصلاحات کلیدی وجود دارند که باید انجام شوند. همه چیز رضایت‌بخش نیست.”
هیاهوی بسیاری که در مورد ضد حمله به راه افتاده بود در واقع تبدیل به تله مرگ۹ برای آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو شده است.
شکست دیگر آمریکا بوسیله وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن در پایان سفرش به پکن اعلام شد.۱۰
در میان بیانیه های مغشوش جو بایدن در مورد تایوان، بلینکن وزیر امور خارجه ی ایالات متحد صریحا اعلام کرد که «ما از جدایی تایوان حمایت نخواهیم کرد،» بالاترین مقام دیپلماتیک آمریکایی بعد از ملاقاتش با شی جینگ پینگ در پکن گفت: «ما از استقلال تایوان پشتیبانی نمی کنیم.»
بیانیه ذیل به وسیله وزیر امور خارجه آمریکا به مراتب بیشتر از چند کلمه لفظی بود:۱۱
وزارت امور خارجه آمریکا برگه اطلاعاتی درباره تایوان۱۲ را با ذکر جمله ای در مورد عدم حمایت از استقلال رسمی برای ادعای-چین در مورد جزیره ای که بطور دموکراتیک اداره می شود به روز رسانی (آپدیت) کرده است.
…
“ما مخالف هرگونه تغییر یکطرفه در وضع موجود به وسیله هر کدام از طرفین هستیم؛ و ما انتظار داریم که اختلافات بر سر تنگه تایوان با روش های صلح آمیز حل شوند،” مطابق با مدارک، و منتسب به تنگه تایوان که جزیره تایوان را از خاک اصلی چین جدا می کند. همین ماه گذشته، وزارت امور خارجه وب سایتش را در مورد تایوان تغییر داده بود، الفاظی را که از استقلال تایوان حمایت نمی کرد حذف کرد و همچنین الفاظی که مواضع چین را در این مورد که تایوان بخشی از چین است برداشت، که پکن را عصبانی کرده بود.
تغییر نظر بلینکن بعد از دیدار بسیار کوتاهش۱۳ با رئیس جمهور شی اتفاق افتاد که به دنبال آن دیدار مقامات بلند پایه دیگر چین هم مطالبی۱۴ در این مورد ابراز کردند:
وانگ توضیحی کامل درباره استدلال تاریخی و روند توسعه و احیای چین داد، و در مورد امکانات مشخص نوسازی چین و مفهوم کل فرایند دموکراسی مردم شرح داد.
او به طرف آمریکایی تاکید کرد که به چین این فرافکنی را نکند که یک کشور قوی الزاما در پی هژمونی است و در مورد چین همان قضاوتی را نکند که با مسیر شکست خورده ای که قدرت های سنتی غرب در پیش گرفته اند قضاوت می کند. «سوال محوری در مورد آمریکا این است که آیا آمریکا واقعا توانایی این را خواهد داشت که به یک سیاست واقع گرایانه و معقول در رابطه با چین بازگردد یا نه؟»
وانگ از آمریکا خواست که بازی با به اصطلاح “تهدید چین” را متوقف کند، تحریم های غیر قانونی یک جانبه بر علیه چین را بردارد، فشار بر پیشرفت های علمی و فنی چین را متوقف کند، و از دخالت آشکار در امور داخلی چین پرهیز کند.
او تاکید کرد که تامین وحدت ملی همیشه هسته مرکزی منافع چین بوده است. آینده مردم چین در وحدت ملی و مسئولیت تاریخی پایدار حزب کمونیست چین قرار دارد.
در مورد مسئله تایوان، وانگ گفت: چین هیچگونه فضایی برای سازش یا امتیاز دادن ندارد،
گزارش داده شده است که متن چینی۱۵ ملاقات بلینکن و وانگ حتی تند تر از ترجمه انگلیسی متن می باشد.۱۶
قدم بعدی برای چین توقف تحریک آمیز “عبور معصوم” کشتی ها و هواپیماهای نظامی آمریکا در تنگه تایوان می باشد. برای این کار به سادگی باید کنوانسیون قوانین دریایی سازمان ملل۱۷ را مراعات کند:
ماده ۳۸: حق عبور ترانزیت
۱. در تنگه ها در ماده ۳۷ به آن اشاره شده است، همه کشتی ها و هواپیماها حق عبور ترانزیت دارند، و مشکلی برایشان بوجود نخواهد آمد؛
به جز اینکه، اگر تنگه مورد نظر به وسیله جزیره ای به وجود آمده باشد که طرف دیگر آن جزیره سرزمین اصلی کشوری باشد که آن جزیره بخشی از آن کشور است، حق عبور ترانزیت در این مورد قابل اجرا نیست اگر مسیر دریایی در طرف دیگر جزیره یا از مسیر منطقه اختصاصی اقتصادی که با همان تسهیلات در رابطه با خصوصیات ناوبری و هیدروگرافی وجود داشته باشد.”
نظری به نقشه نشان می دهد که این ماده مشخصا تنگه تایوان بین سرزمین اصلی و جزیره چینی با نام تایوان را شامل می شود.
اگر آمریکا واقعا خط مشی چین واحد را قبول داشته باشد باید این را می پذیرفت که تنگه تایوان قابل عبور نیست.
این شکست مضاعف در جنگ های آمریکا بر علیه چین و روسیه مدتی طول خواهد کشید تا هضم شود.
در مناقشه اوکراین هنوز رویای۱۸ به وجود آوردن نوعی بن بست و اجرای نوعی از آتش بس جنگ کره با مرزبندی خط مدار ۳۸ درجه وجود دارد:
مقامات آمریکایی در حال برنامه ریزی برای امکان اینکه جنگ روسیه و اوکراین تبدیل به یک مناقشه منجمد بشود، هستند، که سالهای زیاد (شاید دهه ها) طول بکشد و به لیست جنگ هایی مثل جنگ کره، جنوب شرقی آسیا و ماورای آن اضافه شود. گزینه هایی که بین مقامات دولت آمریکا برای منجمد کردن بلند مدت جنگ بحث می شود شامل این است که خطوط بالقوه توقف جنگ که روسیه و اوکراین توافق داشته باشند کجا باشد، اما مرزهای رسمی نخواهند بود. این بحث ها (اگر چه موقتی هستند) ما بین سازمان های دولتی و در کاخ سفید صورت گرفته است.
روسیه هیچکدام از آن صحبت ها را قبول نخواهد کرد. روسیه ارتش اوکراین را به طور کامل شکست خواهد داد. آن قسمت هایی از اوکراین را که قبل از اینکه به وسیله کمونیست ها به صورت اداری به جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین اختصاص داده شده بود و چندین قرن بخشی از روسیه بودند را پس خواهد گرفت.
بقیه اوکراین بی طرف را که از دریا و منابع غنی شرق قطع شده است، به یک دست نشانده با توافق روسیه داده خواهد شد.
شکست دوگانه آمریکا در جنگ هایش بر علیه “بقیه جهان” پایان “دکترین ولفویتز” را رقم می زند:۱۹
دکترین ولفویتز موقعیت آمریکا را به عنوان تنها ابر قدرت باقی مانده بعد از فروپاشی شوروی در پایان جنگ سرد را اعلام می کند و حفظ موقعیت تنها ابرقدرت را هدف اصلی اش اعلام می کند.
هدف اول ما جلوگیری از ظهور مجدد رقیب جدیدی می باشد، در سرزمین شوروی سابق یا جای دیگر، که همان تهدیدی را بوجود آورد که قبلا به وسیله شوروی اعمال شد. این یک موضوع جدی است که استراتژی جدید دفاع منطقه ای را در بر می گیرد و مستلزم آن است که ما کوشش کنیم مانع از سلطه هرگونه قدرت متخاصم در منطقه ای باشیم که منابعش (با کنترل یکپارچه) به قدری باشد که قدرت جهانی برایش ایجاد کند.
پایان ‘یکجانبه گرایی’ را همه شاهد هستند.
جمهوری خواهان البته با صدای بلند بایدن را مقصر خواهند دانست اگرچه آنها درست به اندازه بایدن در زیاده روی (آمریکا) مقصر هستند. بایدن امکان دارد که مجبور شود بلینکن را به عنوان گروگانی که مقصر باختن در این بازی بود فدا کند.
در هر صورت، هیچ کدام از آنها کمکی به او در انتخاب مجدد به ریاست جمهوری نخواهند کرد.
ضمنا، تصادفی نبود که اسرائیل، درست همان روزی که آمریکا شکست را قبول کرد، متحمل ضربات سنگین۲۰ از مبارزان مقاومت فلسطین شد. این هم یکی دیگر از مسائل جهانی تحت حمایت آمریکاست که چین مشتاق به حل آن است.۲۱
***
منبع: مانتلی ریویو (این مقاله ابتدا در Moon of Alabama منتشر شده است)
Notes
۱- https://www.moonofalabama.org/2023/06/on-the-failure-of-the-ukrainian-counterattack.html
۴- https://www.indianpunchline.com/biden-walks-back-on-ukraines-nato-accession/
۶- https://www.nato.int/docu/update/2008/04-april/e0403h.html
۹- https://asiatimes.com/2023/04/ukraines-spring-offensive-a-likely-death-trap-for-us-nato/
۱۲- https://www.aljazeera.com/news/2022/5/30/brawl-breaks-out-in-taiwan-legislature
۱۳- https://twitter.com/SRoach_econ/status/1670756957752287232
۱۴- https://english.news.cn/20230619/46b03d750df0431f8c8ba6f8db578297/c.html
۱۵- https://mfa.gov.cn/web/wjdt_674879/gjldrhd_674881/202306/t20230619_11099675.shtml
۱۶- https://twitter.com/chinahand/status/1670883450964832265
۱۷- https://www.un.org/depts/los/convention_agreements/texts/unclos/unclos_e.pdf
۱۸- https://www.politico.com/news/2023/05/18/ukraine-russia-south-korea-00097563
۱۹- https://en.wikipedia.org/wiki/Wolfowitz_Doctrine
۲۰- https://threadreaderapp.com/thread/1670943219671080966.html
۲۱- http://www.china.org.cn/opinion/2023-06/19/content_88213867.htm
این تحلیل بسیار نادرست و تاسف باره . این استنباط شکست امریکابا توسل به تردید پذیرش اوکراین در ناتو از مهمترین عناصر نادرستی این تحلیل است . بیایید از این زاویه برخورد کنیم که ناتو و در راس آن امپریالیسم امریکا یک هدف گذاری برای پذیرش مجموعه‌ای از کشورها به این پیمان بوده، آیا موفق شده اند یا نه و اگر جواب مثبت است تاچه اندازه این را می‌توان پیروزی برای امپریالیسم دانست؟ فنلاند، ایرلند، مولداوی، صربستان و سوئد از کشورهایی هستند که یا به ناتو پیوسته اند یا پیوستن موردی مثل سوئد قرین به یقین است. این را نویسندگان و مترجم مطالب فوق به چه حسابی واریز میکنند؟ این جنس تحلیل‌ها اگر از ساده لوحی در توجیه تجاوز روسیه به اوکراین و تبعات منفی آن نباشد حتما دلیل نادانی درتحلیل همه جانبه و استراتژیک در باره اهداف امپریالیستها و کشورهای سرمایه داری رقیب در تقسیم و تقسیم مجدد جهان است. به جای تصورات واهی در مورد پیروز یا شکست خورده در این درگیری ها باید به زیان ناشی از جنگ برای کارگران جهان اندیشید
متاسفانه مقاله استدلالی نیست و بر فاکت های تجربی قوی استوار نیست فقط می‌توان گفت بر ارزشیابی شخصی از اظهارات افراد تکیه دارد .
در تعجبم که چطور استالینیست های نئولیبرال روسی و غربی ،درست مانند شرکای عرزشی ، همیشه و در همه حال در جنگ ،اقتصاد و سیاست پیروزند !