بار دیگر سخنی با یاران و هم رزمان فرزندانمان
“از آبرو و اعتبار فرزندان و عزیزان جانباختۀ ما برای ابقای رژیم ولایت فقیه هزینه نکنید!”
پیام جمعی از مادران و خانواده‌های جانباختگان فدائیان خلق به شورای مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
با درود و تبریک صمیمانه، و البته دیر هنگام به مناسبت ۵٠ مین سالگرد تولد جنبش فداییان خلق
فرزندان و عزیزان گرامی!
سیزده سال پس از نامه‌ی پیشین و در شرایطی که تعداد زیادی از امضاء کنندگان آن نامه همچون زنده یادان؛ مادر لطفی، مادر جزنی، مادر بهکیش، مادر شریفی و …. در بین ما نیستند، بار دیگر شما را مخاطب قرار می‌دهیم، هر چند نا امیدتر از پیش. در آن نامه از شما خواستیم «میراث گرانقدری که فرزندان ما عاشقانه از تقدیم جان خود در راه رسیدن به آن آرمان‌های والا دریغ ننمودند و این میراث در دستان شما قرار دارد،» پاسداری نمائید. انتظاراتی از شما داشتیم که تا آن تاریخ در انجامش قصور داشتید و تا امروز نیز همینطور؛ که دیگر نیازی به تکرار آن نمی‌بینیم، اگر دغدغۀ فکرتان شد می‌توانید مجددا به آن نامه مراجعه نمائید.
در آن نامه نوشتیم: «سازمانی که در پیوند با توده ها و با تکیه یر دستآوردهای علمی در اعماق اجتماع ریشه دوانید، سازمانی که صداقت فدایی‌اش زبانزد خاص و عام بود، اینک در کدامین جایگاه اجتماعی ایستاده است؟ و به جای جستجوی یاران و متحدین خویش در بین کارگران و زحمتکشان، آغوش خود را به روی چه کسانی گشوده و دست خود را بسوی که دراز کرده است؟ چگونه می‌توان باور داشت که مبارزه طبقاتی و پیکار در راه رهایی کارگران و زحمتکشان، از برنامه سازمانی که فرزندان ما به خاطرش از بذل جان خویش هم دریغ ننمودند، رخت بربسته و یا چنان کم رنگ گشته که چشمان کم سوی ما قادر به تشخیص آن نیست.» صادقانه به ما بگوئید تغییری در رفتارتان و منش‌تان صورت گرفت؟ یا در را بر همان پاشنۀ ناروای قبلی چرخید؟
باز در آن نامه گفتیم: «ما نمی‌توانیم باور کنیم که در زیر پرچم و با نام سازمان، برخی از هم‌رزمان دیروز فرزندانمان، کاسه گدایی بسوی ته‌ماندگان سلطنت دراز کرده‌اند، یا به دنبال اتحاد با بخشهایی از حاکمیت‌اند که همراه با دیگر جناح‌های آن دستانشان تا مرفق به خون جانباختگان سالهای ۶۷-۶۰ آلوده است؛ و هنوز که هنوز است، نه از کرده خود پشیمانند و نه قصدی برای هویدا کردن اسرار آن سالهای وحشتبار را دارند.» و شما چه کردید؟ دو شقه شدید، گروهی بدنبال تغییر رژیم با همدستی سلطنت‌طلبانی چون شهریار آهی و رضا پهلوی رفتید. همانهایی که با انسداد سیاسی و بستن تمامی منفذهای اجتماعی و تنگ کردن عرصه بر نیروهای چپ و دمکرات، زمینه را برای ظهور متحجرین مذهب فراهم ساختند و گروهی دیگر در راستای سیاست نادرست و ذلت بار «شکوفایی جمهوری اسلامی!» هر روز از دامن جناحهایی از این حکومت قرون وسطایی آویزانند.
در شرایطی که اکثریت مردم پس از کشتار سالهای ۹۶ و ۹٨ در زیر ایدۀ تحریم انتخابات و اعلام «نه»ی بزرگ به جمهوری اسلامی متحد می‌شوند و در شرایطی که حکومت حتی به مزار بی نام و نشان فرزندان ما در خاوران هم رحم نمی‌کند بعضی از شما یاران سابق فرزندان و عزیزان ما با مشارکت در این شوی مضحک انتخاباتی و در همراهی با جناحهایی از این رژیم در فکر ابقاء و ادامۀ حیات نکبت‌بار جمهوری اسلامی هستید! با این سیاستهای فاجعه بار شما و دوستان دیگرتان که به سلطنت و در نهایت به آمریکا دخیل بسته‌اند و هویت مستقلی برای خود متصور نیستند، ما هنوز هم از آینده‌ی مبهم بزرگترین بخش جنبش فداییان خلق بیمناک هستیم.
فرزندان و عزیزان گرامی!
بار دیگر از شما می‌خواهیم میراث رفقای جانباخته، شکنجه دیده و زندان کشیده‌تان را پاس بدارید. به این تفرقه و تشتت و کژروی خاتمه دهید. با این همه اگر بر ادامه‌ی این سبیل ناروا مصرید، حرفی نیست؛ فقط درخواست می‌کنیم از آبرو و اعتبار فرزندان و عزیزان جانباخته‌ی ما و سازمانی که برای شما به ارث گذاشته‌اند، برای ابقای رژیم ولایت فقیه و تطهیر بازماندگان سلطنت هزینه نکنید!
برای شما در راه مبارزه برای سوسیالیسم، صلح و دموکراسی آرزوی موفقیت داریم.
٢٣ خرداد ۱۴٠٠
اسامی مادران و خانواده های امضاکننده، در نزد تهیه کنندگان نامه محفوظ است
با احترام به دیدگاه مطرح شده در این نوشته که با آن همدلی دارم اما استفاده از نام مادران فدایی کار درستی نیست. نخست آن که اکثر قریب به اتفاق مادران متاسفانه دنیای بیرحم ما را ترک کرده اند و آن عزیزانی که هستند و امید تا سالیان سال سایه مهرو وفایشان بر سر جنبش عدالت و ازادیخواهی مردم بماندٰ نمی توانند چنین نامه ای را بنویسند. کسانی که کمترین حشر و نشر و آشنایی با جمع مادران دارند متوجهند که این نامه را دیگرانی نوشته و فقط احیانا امضایی جمع کرده اند و در واقع از مادران استفاده نابجا کرده اند.
پای مادران را به اختلافات خود نکشانیم و بگذاریم آن عزیزان مانند گذشته به روش خود دادخواه خون فرزندانشان باشند
با درود
شما ادعا و اتهام متزلزل خود را که نوشته اید : «کسانی که کمترین حشر و نشر و آشنایی با جمع مادران دارند متوجهند که این نامه را دیگرانی نوشته و فقط احیانا امضایی جمع کرده اند»
و البته بر اساس « احیانا» نوشته اید را چگونه می توانید ثابت کنید؟
با سلام و پوزش از یاران اخبار روز
در صورت امکان این متن را به جای کامنت قبلی منتشر کنید با سپاس از شما.
درود بر مادران و خانواده‌های جانباختگان فدائیان خلق و تمام راهیان جنبش دادخواهی مردم ایران علیه جنایتکاران و متهمین جنایت بشری که هزاران نفر از قرزندان ایران زمین را به اشکال مختلف ازبین بردند.
امیدوارم رهبران ، کادرها ، اعضاء ، هواداران و دوستداران سازمان فدائیان خلق ایران ( اکثریت) که بعداز انقلاب ۵۷ بزرگترین سازمان چپ ایران بود. اگر هنوز به استقلال ، آزادی ، عدالت اجتماعی و از همه مهم تر گذار از حکومت جنایتکار ، فاسد و مرتجع ولایت فقیه باور دارند.
به جنبش دادخواهی مردم ایران به پیوندند و جنبش فدائی از آغاز تا امروز را غنی تر سازند.
یاد یاران ما و تمام قربانیان آزادی ، استقلال و عدالت اجتماعی را گرامی داریم.
مبارزه علیه تمامیت خواهی در شکل پادشاهی و ولایت فقیه حقانیت داشته و دارد .
و تا تحقق حق حاکمیت مردم برای رسیدن به جامعه ای عاری از استبداد و استثمار و سوسیالیستی نهضت ادامه دارد.
به گفته خود رهبران اکثریت و حزب توده، این سازمان تنه ای بزرگ و “سری کوچک” داشت.از این سر کوچک بیش از این انتظار نداشته باشید.امیدوارم سانسور نشود!