در شرایطی به استقبال روز جهانی حقوق بشر می‌رویم که حقوق انسانی هم‌چنان در ایران پایمال می‌شود. کارگران به‌جرم ایجاد تشکل مستقل کارگری و احقاق حقوق از جمله دستمزد معوقه به زندان می‌افتند، و بعضا زیر شکنجه مجبور به اعتراف ساختگی و دروغین می‌شوند. بسیاری از فعالین زنان به اتهام اعتراض به حجاب اجباری و مبارزه علیه آپارتاید جنسی و جنسیتی و قوانین ارتجاعی اسلامی و دانشجویان بسیاری به اتهام دفاع از جنبش کارگران، معلمان، بازنشستگان هم‌چنان در زندان اند. نمایندگان معلمان در مخالفت با کالایی کردن آموزش و حق تشکل صنفی به حبس‌های طولانی محکوم می‌شوند. حقوق شهروندی دیگر ادیان از جمله آیین بهاییت، دراویش گنابادی، نوکیشان مسیحی و اهل تسنن پایمال می‌شود و بسیاری از آنان به صرف مرام و عقیده خود راهی زندان می‌شوند. بسیاری از فعالین دفاع از زبان مادری و مدافعین تشکل‌های مردم-نهاد، خودسامان در جامعه از جمله تشکل‌های کودکان کار، زنان بی‌سرپرست و…. دستگیر، و وکلای متعهد به جرم دفاع از زندانیان سیاسی و پذیرش وکالت آنان راهی زندان می‌شوند. این در حالی است که ناقضان حقوق بشر در ایران به پُست‌های بالاتری در دولت و نظام دست می‌یابند. قوانین جزایی نظیر قطع کردن دست، سنگسار یا قصاص زنان کماکان ادامه دارد و با ایجاد رعب و وحشت و در صورت لزوم با اسیدپاشی به صورت زنان از تکوین اعتراضات آنان به وسیله باندهای حکومتی پیش‌گیری می‌کنند.
در روزهای اخیر با سه برابر شدن قیمت بنزین آتش خشم فروخفته مردم تهی‌دست بار دیگر شعله ور شد، در عرض چند ساعت بیش از صد شهر بزرگ و کوچک به مصاف رژیم ترور و نکبت جمهوری اسلامی رفتند. مزدوران رژیم بار دیگر بسوی مردم بی‌دفاع آتش گشودند و در عرض چند روز صدها نفر را کشتند، و هزاران زخمی بر جای گذاشتند و بیش از هفت هزار را دستگیر کردند که این تعداد هم‌چنان در حال افزایش است. هنوز آمار دقیق کشته‌شدگان معلوم نیست. ارگان‌های سرکوب‌گر رژیم از ترس خشم مردم قطره چکانی اطلاع رسانی می‌کنند. شورش آبان ماه بار دیگر نشان داد رژیم اسلامی برای حفظ بقایش به هر کاری از جمله با تانک و تیربار به جنگ مردم می‌رود. اکنون مردم ایران در سوگ فرزندان خود به عزا نشسته است. در عین حال مردم نیز به تجربه دریافته‌اند که با آگاهی و سازماندهی از پایین می‌توان این رژیم را به عقب راند و اقتدار آن را درهم شکست.
شهروندان ایرانی برای دنیایی دیگر مبارزه می‌کنند که در آن شان و مقام انسان، کار، رفاه و شادی، آزادی‌های دموکراتیک، حق انتخاب شدن و انتخاب کردن، حقوق زنان. تامین امنیت، آزادی فعالیت سیاسی برای مخالفین، در مجموع حقوق بنیادین انسانی به رسمیت شناخته می‌شود. وانگهی ما خود را با مبارزات مردم عراق و لبنان هم‌سرنوشت می‌دانیم و به سهم خود پشتیبانی خود را از مبارزات مردم این دو کشور اعلام می‌کنیم.
ما از همه مدافعین حقوق بشر می‌خواهیم برای نقض مستمر حقوق مردم ایران رژیم جنایتکار اسلامی ایران را محکوم کنند. ما هم‌چنین خواهان سفر یک هیئت بین‌المللی برای بازدید از زندان‌های ایران، هم‌چنین تماس با خانواده‌های به قتل‌رسیدگان و گزارش آن به افکار عمومی جهان هستیم.
در اعتراض به سرکوب‌گری‌های رژیم اسلامی و به ویژه برای دفاع از زندانیان اعتراضات مردمی آبان ماه در اکسیون سه شنبه ۱۰ دسامبر روبروی Bahnhof گرد هم می‌آییم، و همبستگی خود را با جنبش آزادی‌خواهانه مردم ایران عراق و لبنان اعلام می‌کنیم.
زنده باد همبستگی جنبش‌های اجتماعی
زنده باد آزادی و برابری
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران
کانون کنش‌گران دموکرات و سوسیالیست هانوفر
تلفن تماس: 00491778416132
