عنوان این نوشته از من نیست. این جمله را محمد مهاجر روزنامه نگار اصول گرا، خطاب به محمدباقر قالیباف رئیس مجلس جمهوری اسلامی به خاطر بلبشویی که در جریان تدارک سفر وی به مسکو پیش آمده طرح کرده است. این که ولادیمیر پوتین به رئیس مجلس جمهوری اسلامی وقت ملاقات نداده آن هم در حالی که قالیباف حامل پیام کتبی رهبر حکومت به پوتین رئیس جمهور می باشد یک جنبه از ذلت و خفتی است که قالیباف رئیس مجلس برای جمهوری اسلامی و رهبر به اصطلاح “عظیم الاشان” آن به بار آورده است.
ماجرا از آنجا آغاز می شود که سردار قالیباف فیلش هوای مسکو و گرفتن عکس یادگاری با ولادیمیر پوتین می کند و به مشاوران جوان و جویای نام خود دستور می دهد اسباب سفر ایشان را تدارک ببینند.
طبق پروتکل‌های بین‌المللی، دعوت‌های دیپلماتیک یا از سوی میزبان انجام می‌شود یا به درخواست میهمان. اگر به درخواست میزبان باشد، باید نامه دعوت از سوی یک مقام هم‌طراز به سفارت کشور شخص مدعو داده شود. این دعوت به وزارت خارجه آن کشور ارسال و از آن طریق به دفتر فرد مدعو داده می‌شود. شخص مدعو با وزارت خارجه و مشاورانش درباره محور مذاکرات و تراز سیاسی میزبان مشورت می‌کند. وزارت خارجه به شخص مدعو نظر مشورتی می‌دهد با این عنوان که این سفر توصیه می‌شود یا نمی‌شود اما تصمیم نهایی با فرد مدعو است. آن‌طور‌که از اقوال برمی‌آید، سفر قالیباف به روسیه که حامل پیامی برای پوتین بوده، به درخواست خود رئیس مجلس بوده است. در این صورت، روند هم به این شکل است که درخواست از طریق وزارت خارجه و بعد سفارت ایران به همراه بیان دلایل، محورهای دیدار و فهرست درخواستی ملاقات‌شوندگان اعلام می‌شود. در کنار درخواست ملاقات با رئیس دومای روسیه، درخواست ملاقات با پوتین هم از سوی قالیباف ارائه می‌شود. اینجاست که گزارشگر “شرق” می پرسد:
«ایراد کجا بود که پوتین به قالیباف وقت ملاقات نداد، درحالی‌که قبلا اعلام شده بود رئیس مجلس حاضر شده هم در فرودگاه ایران تست کرونا بدهد هم در مسکو؟ به نظر می‌رسد تیم رسانه‌ای و مشاوران جوان قالیباف هول شدند و صرف یک درخواست را قطعی پنداشته و آن را رسانه‌ای کردند. شاید هم تصور می‌کردند پوتین قطعا به قالیباف وقت ملاقات می‌دهد! دم خروس آنجا بیرون می‌زند که یک فعال رسانه‌ای اصولگرا توییت می‌کند که: «اصرارِ به «دیدار با پوتین» از اول هم اشتباه بود!».
ولی از اول مقامات جمهوری اسلامی و رسانه های آن نگفتند که پوتین رئیس جمهور روسیه، رئیس مجلس جمهوری اسلامی را در حد و اندازه ای ندیده که فرصت گرفتن عکس یادگاری و تبلیغاتی به او بدهد. آنها در تریبون های خود گفتند:
«آقای قالیباف در سفر به روسیه حامل پیام مکتوب مهم، تاریخی و دوران‌ساز رهبر انقلاب برای رئیس‌جمهور روسیه است. این نخستین بار در تاریخ روابط دوجانبه است که رهبر معظم انقلاب متنی مکتوب و رسمی حاوی نکات راهبردی تقریبا بی‌سابقه برای آقای پوتین ارسال می‌کنند». و افزودند: «تأکید بر اینکه پیام باید دقیقا در همین زمان، بدون تأخیر و توسط آقای قالیباف به روس‌ها منتقل شود، در عالی‌ترین سطح انجام شده و همه موضوعات دیگر را به حاشیه تبدیل کرده است…».
بعد که باخبر شدند در مسکو دیداری با پوتین در کار نخواهد بود، این بار گفتند: دیدار قالیباف با پوتین به دلیل آن که طرف ایرانی، پروتکل‌های ویژه و احتیاطی کرملین را نپذیرفته، ملغی شده است و پیام کتبی خامنه‌ای با واسطه تحویل پوتین خواهد شد. به آن واسطه هم اشاره نکردند که قرار است کدام آبدارچی پاکت متبرک “حضرت آقا” را از دست قالیباف بگیرد و به پوتین برساند.
اینجاست که بغض حزب اللهی مثل محمد مهاجری روزنامه‌نگار اصولگرا از شدت خشم ترکیده و خطاب به رئیس مجلس نوشته است: «خاک بر سر من که بادمجان دورقاب‌چین‌های رئیس مجلس مملکتم برای عکس او با پوتین، برای مصرف در انتخابات۱۴۰۰ تاریخ دیدار را به دروغ جعل می‌کنند. بعد بارها به سفیر روسیه التماس می‌کنند و وقتی «نه» می‌شنوند به دروغ می‌گویند پروتکل روسیه را نپذیرفتیم. چنین ذلت و خفتی در دوره قاجار هم نبوده.»
ظریفی وقتی سخن بالا را خواند، گفت: دّمش گرم؛ حق تان است که چنین تحقیر بشوید. البته “حضرت آقا”، زمستان سال ۹۳ به هنگام سفر پوتین به تهران حضورا ارادت خود را به وی ابراز کرده و گفته است که ” اقتدار” کاخ کرملین را دوست دارد. سلیمانی کجایی، نبودی ببینی سردار قالیباف با “آقا” و جمهوری اسلامی چه کرد.
