ترکی آذری ؛ برگردان : رامیز تای نور
قامیشلیق- مسعود آذر
اود دوشوب قامیشلیغا
یانیر آلووسوز، توستوسوز.
یالنیز، قاراباخت آنالار
سیزلایا- سیزلایا اوخشاییر کوچه‌لری.
بیرده گلین‌جیغازلاردیر
باغرینا باساراق دئشیک-دئشیک کؤینه‌یی
گؤزله‌ییر سحری.
یول سالیر قامیشلیقدان قاطار:
«تاقا تاق – تاقا تاق!»
هر قامیشین دیبیندن
بوشلاییب سئوگی یاتاغین
پیرلاییر بیر قاغایی
اضطرابلی، تشویشلی …
گؤزلری یول چکن قاراباخت آنا،
قاراشین گلین!
گئچین ایچه‌ری، قیزیشین!
چوخداندیر یای اؤتوب
آیریلییب پاییز گؤنلری؛
ایندی گونئی‌یه دوغرو کؤچور
قانادی مرمی نیشان قاغایی‌لار.
بوگون قامیش‌لارین داماریندا قیزاریر گونش،
یئریکله‌ییر؛
قان قوسور دؤنه – دؤنه
قاغایی‌لاردان بویلو قالان قامیشلار.
باخین!
بولودلارا قاریشان قاغایی‌لارین ایزینده
فیرتینا دوغور؛
شور سودا، نئفت قوخوسوندا
بویلو قالیب اوجاغا اوتوران قامیشلار.
آبان ۱۴۰۰
نی‌زار- مسعود آذر
آتش افتاده بر نیزاران
می‌سوزد نی ها، بی‌شعله و بی‌دود.
تنها مادران سیاه‌بخت
نالان و سوزان
کوچه‌ها را مویه می‌کنند.
و عروسان جوان
پیرهن‌های سوراخ- سوراخ را در آغوش کشیده
به انتظار سحر نشسته‌اند.
قطار راه می‌کشد از دل نیزاران
«ترق توروق، ترق توروق …»
و از بُنِ هر نی
رها کرده بستر عشق،
پر می‌کشد یک مرغ دریایی
با تشویش و اضطراب.
مادر چشم‌انتظار سیاه‌بخت،
عروس سیه‌چرده،
داخل آیید و گرم شوید!
دیرزمانی‌ست تابستان گذشته
و پاییز به سر آمده
حالا
مرغان دریایی با بال‌های گلوله‌نشان
رو به جنوب کوچ می‌کنند
و خورشید در رگان سرخ نی‌ها شعله می‌کشد.
و نی‌های حامله از مرغان دریایی
ویارشان می‌گیرد؛
و مدام خون بالا می‌آورند.
بنگرید؛
از پی مرغان گم‌شده در میان انبوه ابرها
توفان می‌زاید؛
و نی‌های حامله مانده
در میان آب‌های شور و بوی نفت
بر سرخشت رفته‌اند.
آبان ۱۴۰۰
کردی ؛ وەرگێڕان: ژان چاوەڕوان
قامیشەڵان / مەسعوود ئازەر
ئاگر بەربووتە گیانی قامیشەڵان
دەسووتن بێ بڵێسەو چڕەدووکەڵ
تەنیا دایکانی چارەڕەش
خەمبار و بە گڵپە
چەمەری کۆڵان دەگێڕن!
نوێ بووکان
کراسە کون ــ کونەکانیان لە ئامێز گرتووە
چاوەڕێی شەوەقن
دەخوشێ لە قامیشەڵانەوە قەتار
تەقە تەق تەق’ تەقە تەق تەق
لە قەراخ قامیشەوه
بە جێی ماوە
نوێن و بانی ئەشق
دەفڕێت مەلی زەریا
ترساو شلەژاو …
دایکی چاوەڕێی چارەڕەش
بووکی ڕەش ئەسمەر
وەرنە ژوور و گەرمەوە بن
دەمێکە هاوین ئاوا بووە
پاییزە پاییز
ئێستا
مەلی زەریا بە باڵی گوللە ڕەنگەوه
بەرەو باشوور بوونەتەوه
هەتاو لە سوورە دەماری قامیشەڵاندا گڵپە ئەکا
قامیشی دووگیان لە مەلی زەریا
بێزوو دەکا’
پەیتا پەیتا
خوێن دەڕشێتەوە
تەماشا کەن
لە دوویی مەلانی ون بوو لە ئاپۆرەی هەورا
سیڵاو دەزێن…
لە بەینی ئاوە سوێرەکان و بۆنی نەوتا
دووگیان ماونەتەوە
قامیشەڵانی سەر نوێنی زاو و زێ
