پیام راستگرایان سوئد: برداشتن روسری در ایران قهرمانی است، داشتن حجاب در سوئد افتخار است – کوروش طاهرنسب

انتخابات عمومی سوئد روز ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور) برگزار می‌شود؛ و هر دو بلوک چپ و بلوک راست در تبلیغات انتخاباتی خود را پیروز این دوره معرفی می کنند. در این دوره از انتخابات، مهاجران و پناهندگان یکی از چالش های مهم در کنار چالش های دیگری است، که جامعه سوئد را در آستانه بحران بزرگی برده است

“دهکده سر و صدا” ساده لوحانه در آستانه انتخابات، چشم جهان به کشور کوچک سوئد دوخته است. دو موضوع و چالش بزرگ همراه با سایر چالش های دیگر، در افکار عمومی وجود دارد که توجه سوئدی ها را به خود مشغول می کند. یکی ناامنی و جنایت است. بسیاری در تلاش اند تا بفهمند چرا سوئد سال‌هاست در خشونت، هرج و مرج، قتل و ناامنی در شهرهای بزرگ غرق شده است. موضوع دوم، علت رشد سریع و تاثیرگذاری حزب دست راستی دموکرات های سوئد هستند. به گفته کریستین استیچلر، خبرنگار SVT که برای رسانه های آلمانی کار می کرد، در آلمان، تصویر سوئد هنوز “شهر(دهکده) سر و صدا” است. سر و صداهائی که رهبران سیاسی هر دو بلوک راست و چپ آن را با پیام نامزدی و عروسی آغاز کرده و سپس به جای ساز و دهل و بگو و بخند، صدای اذان و علم حسینی به گوش می رسد.

درخواست سوئد برای عضویت در ناتو، رسیدگی به همه گیری کرونا و جنایات از جمله اخباری است که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. اما اکنون یک حزب پوپولیست دست راستی در راه است که شاید بتواند دومین حزب بزرگ در این کشور شود و ما فکر می کنیم هنوز سوئد “شهر سر و صدا” است. حس عجیبی است، در آلمان، سوئد همیشه به عنوان یک الگو در نظر گرفته شده است، اما اکنون سوئد را ساده لوح توصیف می کنند. – واقعیت متفاوت به نظر می رسد. ما نمی توانیم همه چیز را درست داشته باشیم. ما هم، مثل همه کشورهای دیگر مشکلات داریم. کریستین استیچلر این توصیف را بیان کرده است. خبرنگار سیاسی SVT در توصیف هفته اخیر مناظرات تبلیغاتی نامزدهای احزاب می گوید: بحث داغی وجود ندارد. بحران انرژی بر بحث پایانی غالب بود. – همیشه پیام های جدید آنقدر زیاد نیست. آندریاس اوبرینک، گزارشگر سیاسی SVT در برنامه Morgonstudion می گوید، بهاء و هزینه برای انرژی مسئله بزرگی است که مورد توجه قرار گرفته است. به گفته اوبرینک، ماگدالنا اندرسون (S) در این مناظره به جای نقش رهبر حزب، بر نقش خود به عنوان نخست وزیر تمرکز کرد. در کل، بحث شدیدی وجود نداشت. شاید به این دلیل که احزاب نمی خواهند رای دهندگان بالقوه را بترسانند!

نگاهی به روند تحولات و رویدادها در سوئد نشان می‌دهد که این کشور، در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲ در آستانه انتخاباتی سخت قرار دارد. انتخابات عمومی سوئد روز ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور) برگزار می‌شود؛ و هر دو بلوک چپ و بلوک راست در تبلیغات انتخاباتی خود را پیروز این دوره معرفی می کنند. در این دوره از انتخابات، مهاجران و پناهندگان یکی از چالش های مهم در کنار چالش های دیگری است، که جامعه سوئد را در آستانه بحران بزرگی برده است. مدعیان بلوک راست بخش عمده مشکلات جاری در این کشور به ویژه رشد جرم و جنایت را به موضوع مهاجرت و ورود مهاجران در دو دهه اخیر ربط می‌دهند. تورم سرسام آور، بحران اقتصادی، افزایش هزینه‌های انرژی و فرآورده های شیمیائی، افزایش ناگهانی قیمت ها، جنگ اوکراین، پیوستن به ناتو، ضعف در برابر ترکیه، افزایش بیکاری، کاهش ارزش کرون، بیمه های درمانی و بازنشستگی، آثار کرونا و به خطر افتادن دموکراسی، از جمله چالش های پیش روی دولت، مجلس و شهروندان سوئدی است. قیمت برق که از سال ۲۰۲۰ به طور متوسط ​​بین ۴ تا ۵ برابر افزایش یافته، به موضوع مهمی در مبارزات انتخاباتی تبدیل می‌شود. همه طرف‌ها سعی می‌کنند خود را با دستور العمل‌های خاص متمایز کنند. در این میان بخصوص اپوزیسیون جناح راست متشکل از محافظه‌کاران، دموکرات‌های مسیحی و دموکرات‌های سوئد، که می‌خواهند دولت بعدی را تشکیل دهند، موضوعی را از چمدان بیرون آورده‌اند که در آلمان نیز بحث‌های پوچی را به راه انداخته و آن انرژی هسته‌ای است. بزرگترین وعده تبلیغاتی آن‌ها از نظر مالی، سرمایه گذاری تاریخی در انرژی هسته‌ای جدید است. قرار است ۴۰۰ میلیارد کرون، معادل ۴۰ میلیارد یورو، به عنوان ضمانت‌های دولت سبز در دسترس قرار گیرد – با این استدلال که این بهترین سیاست آب و هوایی است. مشکل این طرح نه تنها این است که هنوز هیچ بازیگر اقتصادی که حاضر باشد ریسک سرمایه گذاری در انرژی هسته‌ای جدید را بپذیرد، پیدا نشده است، همچنین این برنامه برای حل بحران انرژی کنونی طرفدار زیادی ندارد. تجربه فنلاند نشان داده است که ساخت رآکتور‌ها چقدر طول می‌کشد. به همین دلیل است که لیبرال‌های دست راستی در این کشور خواهان راه اندازی مجدد راکتور‌های ۱ و ۲ نیروگاه هسته‌ای رینگالز هستند که پس از ۴۴ سال فعالیت در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ متوقف شدند.

چرا مهاجران و پناهندگان؟

سوئدی ها به تبعیت از فرانسوی ها، شعار معروف Rör inte min kompis، Do not touch My friend, (به دوست من دست نزن) (که اولین بار در سال ۱۹۸۵در فرانسه و علیه نازیست ها، راسیست ها و گروههای فالانژ و ضد حقوق بشر به کار گرفته شد) در حمایت و دفاع از پناهندگی در جامعه سوئد رایج کردند. شعاری که در مدت کوتاهی تبدیل به یک شعار جهانی شد. گذشته از تعاریف قانون، تبصره، مفاد، مقررت و قوانین پناهندگی، در باور نسل قدیمی تر و نسل میانه سوئد، پناهنده کسی است که نیاز به سرپناه دارد و باید امکانات اولیه سر پناهی را برای اش فراهم کرد. نسل پناهندگان گذشته، اگر تحصیلات دانشگاهی و یا سواد مدرسه ای نداشتند، اما خود را به رعایت اخلاق، مرام، صداقت و تلاش برای انطباق و سازگاری با زندگی سوئدی ها ملزم می کردند. در حالی که اکثریت نسل کنونی مهاجرین و پناهندگان، در نزد سوئدی ها با بدبینی و گاهی نفرت قضاوت می شوند. سوئد در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی به سیاست‌های سوسیالیستی گرایش داشت.این کشور را بهشت سوسیالیسم می شناختند. اما  در همان دهه ها، اجرای سیاست های رفاهی ئ خدمات دولت رفاه ،آن چنان عجیب بود که صدای بسیاری از طرفداران حزب سوسیال دموکرات را نیز در آورده بود؛ از جمله برگمان، کارگردان معروف سینما که در اعتراض به این سیاست‌ها از سوئد مهاجرت کرد. با کُند شدن حرکت اقتصاد سوئد در دهه ۸۰ و بحرانی شدن اوضاع در ابتدای دهه ۹۰ اقتصاد سوئد به سمت آزادسازی تغییر مسیر داد. کاهش مداخله دولت، خصوصی‌سازی بخش آموزش و بهداشت و صندوق‌های بازنشستگی قدم‌هایی بودند که دولت سوئد به سمت اقتصاد آزاد برداشت. در چند دهه گذشته تاکنون، رفاه در سوئد و برخورد انسانی و تامین مسایل معنوی و مادی پناهندگان و مهاجرین توسط دولت سوئد، به طور محسوس وجود داشته و هنوز هم دارد، سوئد انتخاب مناسبی برای پناهندگان بود. می‌توان به سابقه مهاجرت های بزرگ به سوئد در اواخر دهه  1960تا  اواخر دهه ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ اشاره کرد. می توان در این سه دهه به پناهندگان ایرانی، یونانی، ترکیه ای، پناهندگان یوگسلاوی سابق و کشورهای حوزه بالکان، و پناهندگان سهمیه سازمان ملل که ناشی از جنگ، قحطی، گرسنگی و نسل کشی بوده، اشاره کرد. از دهه ۲۰۰۰، به بعد تعداد مهاجران افزایش یافت و در سال ۲۰۱۶ به بالاترین حد خود رسید. اوضاع افغانستان، سوریه، چچن، عراق و عواملی مثل:گرسنگی، قحطی، جنگ های قبیله ای و کودتا در کشورهای آفریقائی نیز، موجب کوچ خانوادگی و یا گروه های زیادی از ساکنان سومالی، سنگال، غنا، اتیوبی به سوئد شده است.

تضاد و تناقض چندگانه مهاجران و پناهندگان

عجیب است به جای این که جامعه و فرهنگ سوئد به خصوص از دو دهه گذشته، روی پناهندگان و مهاجرین تاثیر بگذارد، این پاره فرهنگ ها و یا فرهنگ غالب ملی آنان است که به شکل های مختلف روی جامعه سوئد تاثیر می گذارد. این تاثیر گذاری در شکل کلان آن، منفی و تخریب کننده است. جیمی اوکه سون، رهبر حزب دست راستی مدرات های سوئد، برای این که بیشتر روی افکار عمومی سوئد تاثیر بگذارد، در برابر موضع گیری های بلوک چپ می گوید:  وقتی زنی در ایران روسری اش را کنار می گذارد به او قهرمان می گویند، اما اینجا در سوئد وضعیت برعکس شده! (منظور حجاب و چادر است). به رشد چشمگیر این طرز تفکر در جامعه دموکراتیک سوئد نمی توان به طور مکانیکی پرداخت. بلکه باید به علل و دلایل و پایگاه طبقاتی افردی که این طرز تفکر در جامعه سوئد را تا این اندازه بیش برده اند. توجه کرد. پایگاه طبقاتی این حزب مثل سایر احزاب سیاسی سوئد، شهروندان عادی با ترکیب های متفاوت طبقاتی است.

امروزه ۲۱.۵ درصد از جمعیت سوئد دارای پیشینه ای خارجی هستند و فرهنگ های بسیاری با انبوهی از تناقض ها و تضادهای پنهان و یا آشکار در کنار هم زندگی می کنند. گذشته از این موضوع، جوامع امروزی حتی بدون مهاجرت، مثلاً از طریق جهانی شدن و اینترنت، فرصت تغییر دارند. نسل سوم و چهارم پناهندگان فرصت سوزی کرده و می کنند. اکثریت این دو نسل از کشورهای دیکتاتوری و یا از کشورهای فقیر و جنگ زده به سوئد آمده اند. لذا با دموکراسی، حقوق فردی و اجتماعی، میانه ای ندارند. گذشته از این، علاقه ای برای وقت گذاشتن و فراگیری اصول دموکراسی از خود نشان نمی دهند. در حالی که سوئد کشوری است که دموکراسی ،آزادی بیان و تعداد زیادی از حقوق اساسی بشر مانند آزادی تجمع، آزادی مطبوعات، آزادی مذهب در چهار قانون اساسی آن ذکر شده است. همچنین یک قانون تبعیض، یک قانون برابری و یک عمل در مورد اقلیت های ملی و زبان های اقلیت وجود دارد. با این وصف، تازه واردان تا کنون نتوانسته اند خود را با فرهنگ و اصول دموکراتیک در قوانین سوئد وفق بدهند و همراه کنند. زبان، مهم ترین پل و راه ارتباطی است. اما آمار قابل توجهی از پناهندگان نشان داده آنان طی دو دهه اخیر نتوانسته اند با یادگیری زبان سوئد خود را سازگار با جامعه کنند. افزایش خشونت باندی و گروهی که اکثریت آن ریشه در باورهای غلط مذهبی و تعصبات کور دینی دارد، احزاب سیاسی را تحت فشار قرار داده است تا موضوع را در اولویت کارزارهای انتخاباتی قرار دهند. در حالی که دموکرات‌های سوئد موضع سخت‌تری علیه مهاجرت اتخاذ کرده‌اند، سوسیال دموکرات‌ها نیز برای درک ریشه‌های اجتماعی این مشکل فشار آورده‌اند. شکافی بین نسل‌های قدیمی‌تر و جدیدتر مهاجران ایجاد شده است، و رقابت برای نسل‌های قدیمی‌تر مهاجران با مسائل مربوط به پناهندگی که به طور فزاینده‌ای در دستور کار قرار گرفته‌، دشوارتر شده است. نسل‌های «قدیمی‌تر» مهاجران از اینکه مهاجران دیگر به عنوان اقلیت‌های قومی طبقه‌بندی نمی‌شوند ناامیدی نشان داده‌اند.

سایت استکهلمیان در خبری نوشته: یک وب سایت عربی در سوئد تحت عنوان «الکومپیس» که کمک های میلیونی و بلاعوض از دولت (از محل مالیات مردم) دریافت می کند روز گذشته نتیجه یک نظرسنجی از خوانندگان خود که عموما از مهاجرین عرب زبان و مسلمانان تشکیل شده اند را منتشر کرده است. نتیجه این نظرسنجی نشان می دهد در صورتی که مهاجرین عرب تبار تصمیم گیرنده انتخابات روز ۱۱ سپتامبر سوئد می بودند سه حزب سوسیال دمکرات، چپ و محیط زیست نزدیک به ۷۰ درصد آرا را نصیب خود می کردند و به این ترتیب حاکمان بلامنازع سوئد می بودند. این در حالی است که حمایت از حزب سوسیال دمکرات در میان سوئدی ها و دیگر اقشار جامعه سقوط کرده است.

رسانه «تازه های جامعه» که این خبر را منتشر کرده می نویسد که احزاب سوسیال دمکرات و چپ از مهاجرین بی سوادی که خود به کشور وارد می کنند بعنوان «گله دوشیدن رای» استفاده می کنند و اضافه می کند که قشر کارگر که روزگاری هسته اصلی حامیان حزب سوسیال دمکرات را تشکیل می داد امروزه رای خود را به احزاب دست راست می دهد. تا جایی که نیمی از اعضای اتحادیه سراسری کارگری سوئد (ال او) از حزب دست راستی دمکرات های سوئد حمایت می کنند. این رسانه در پایان اشاره می کند که با توجه به افزایش فزاینده آمار مهاجران خاورمیانه ای و آفریقایی و نیز ظهور یک حزب اسلام گرای سیاسی می توان آینده ای که در انتظار سوئد است را بخوبی پیش بینی نمود. آرای ۱۱ درصدی حزب اسلام گرای سیاسی «نیانس» در این نظرسنجی که این حزب را سومین حزب بزرگ سوئد می کند زنگ خطری بزرگ برای همه افرادی است که آرزوی آینده ای روشن برای خود و فرزندانشان در این کشور دارند.

شامپاین یا آهن سیاه در شب یکشنبه

ماگدالنا اندرسون از سوسیال دموکرات ها که نخست وزیر فعلی است، بر روی پلت فرمی برای کاهش خشونت گروهی در میان اقلیت ها در جوامع محروم، محافظت از رفاه، و افزایش اشتغال به مبارزه پرداخته است. پارلمان سوئد سال گذشته پس از آنکه حزب چپ از طرح دولت برای کاهش کنترل اجاره بها عقب نشینی کرد، سلف او استفان لوفون را با رای عدم اعتماد از سمت خود برکنار کرد. اما بعداً به دلیل اینکه احزاب مخالف از حمایت کافی برخوردار نبودند، مجدداً به کار خود بازگردانده شد. اندرسون سپس در نوامبر پس از استعفای لوفون به قدرت رسید. او از سال ۲۰۱۴ رهبری کشور و حزب را بر عهده داشت. اولف کریسترسون از حزب میانه رو و رهبر اپوزیسیون نیز به طور مشابه پیشنهاد کرده است که سوئد برای کاهش خشونت باندها ه تر در قبال جرم و جنایت سخت گیتر باشد. او یک رهبر معمولی اپوزیسیون است. یان تئورل، استاد علوم سیاسی در دانشگاه استکهلم، می‌گوید: «او می‌خواهد دولت را به خاطر شکست‌های سیاسی، به‌ویژه در رابطه با خشونت باندها، مقصر بداند.»

تا چند روز بیش چند نظر سنجی نشان می داد ۵۸ درصد احتمال دارد که ماگدالنا اندرسون در انتخابات پیروزر شود، در حالی که این احتمال برای اولف کریسترسون  از حزب مدرات های سوئد ۴۲ درصد است. اما این ارقام برای رهبران هر دو بلوک به معنای یک پیروزی آسان مثل پیاده روی آرام در خیابان نیست. مونس مگنوسون، دانشیار آمار در دانشگاه اوپسالا، می گوید: به عنوان یک آمارشناس، می توانم بگویم که احتمال ۵۸ در مقابل ۴۲ درصد مانند بالا انداختن یک سکه است. او به همراه جوناس والین، استاد آمار در دانشکده اقتصاد دانشگاه لوند، مدل آماری پشت راهنمای جدید SvD “چه کسی در انتخابات پیروز می شود؟” را توسعه داده است. بر اساس محاسبات آنان، پایگاه دولتی فعلی ماگدالنا اندرسون – S، MP، C و V – می تواند امیدوارباشد که ، ۱۵۸ کرسی را به دست خواهد آورد. اما این تعداد با رقم ۱۷۵ مورد نیاز برای اکثریت در پارلمان فاصله زیادی دارد.

تصویر آینده پناهندگی

اگر احزاب جناح راست برنده انتخابات شوند تغییراتی در سیاست مهاجرتی کشور ایجاد خواهد شد. بررسی که اکوت (رادیو سوئد) انجام داده نشان می دهد هر چهار حزب جناح راست هم در زمینه اقامت دائم و هم در زمینه پیوند خانوادگی خواهان وضع مقررات سختگیرانه تری هستند.این احزاب همچنین می خواهند الزام ارزیابی دانش زبان سوئدی را برای اعطای شهروندی وضع کنند. ماریا مالمر ستینرگراد، مسئول سیاست مهاجرتی حزب مودرات ها می‌گوید: زبان برای آشنایی با جامعه‌ی که زندگی می کنید تعیین کننده است.

برنده و بازنده، تا کنون، در کمپین چه کسانی هستند؟

بزرگ‌ترین بازنده‌های این چرخه انتخابات – حتی اگر به دولت منتهی شوند – میانه‌روهایی هستند که از راست افراطی دموکرات‌های سوئد حمایت کرده‌اند. تغییری بزرگ در چشم‌انداز سیاسی سوئد. از طرف دیگر، برندگان بزرگ این چرخه انتخاباتی – حتی اگر در نهایت به دولت ختم نشود – دموکرات‌های سوئد هستند که ثابت کرده‌اند اکنون حمایت از یک حزب راست افراطی در سوئد از نظر اجتماعی قابل قبول است. کسانی که یک عملیات رسانه ای بسیار قوی ایجاد کرده اند که در انتقال پیام خود در کانال های رسانه های اجتماعی و یوتیوب موفق بوده است.

بسیاری از کسانی که امروز می گویند به لیبرال ها رای خواهند داد میانه رو یا دموکرات مسیحی هایی هستند که به حمایت از L رای می دهند. می توان گفت که دموکرات مسیحی ها داراری ۵.۳ درصد آرا هستند. کارین نلسون، مدیر عامل Demoskop می‌گوید، آنها در تمام مدت کمی بالاتر از پنج درصد بوده‌اند، اما تمرکز زیادی روی L و MP است که می‌توانید فراموش کنید KD حزب نسبتاً کوچکی در این زمینه است.به نوشته Aftonbladet/Demoskop، آراءمیانه‌روها از ۱۸.۳ درصد به ۱۸.۷ درصد افزایش یافته‌ است. دموکرات های سوئد بدون تغییر در ۲۰.۵ باقی می مانند.  نتیجه گیری نشان می دهد که نمی توانیم با قطعیت بگوییم که دموکرات های سوئد از میانه روها بزرگتر خواهند بود. تحرک زیادی بین، مهمتر از همه، SD، KD و M وجود دارد.به نظر می رسد ناامیدی در حزب سبزها بسیار زیاد است. در یک ایمیل داخلی، پر بولوند از اعضا می‌خواهد تا هر کاری که می‌توانند در راه تبلیغات انتخاباتی انجام دهند تا حزب خطر سقوط از پارلمان را نداشته باشد ، حزب سبز با یک درصد پیشرفت – به ۵.۳ درصد رسید، در مقایسه با ۴.۳ در نظرسنجی قبلی. – حزب سبز با آرای حمایتی حمایت می شود، می بینیم که در نظرسنجی هایی که رای دهندگان مجبور شده اند در مورد انتخاب حزب خود استدلال کنند. مهمتر از همه، در میان رای دهندگان حزب چپ، و همچنین از سوسیال دموکرات ها، کسانی هستند که به حزب سبز رای می دهند زیرا آنها را پیش نیاز نخست وزیر شدن اندرسون می دانند. ۴۷ سلبریتی سوئدی در انتخابات ۲۰۲۲ اینگونه رای می دهند. حزبی که بیشترین ضرر را می دهد دقیقاً حزب چپ است که از ۸.۳ درصد به ۶.۹ درصد کاهش یافته است. این وضعیت ِ حال حاضر است. پایگاه دولتی ماگدالنا اندرسون ۴۹.۹ درصد و رقیب وی، اولف کریسترسون ۴۸.۹ درصد در Omnipoll کسب کردند. نظرسنجی Omni اندازه گیری های همه مؤسساتی را که وضعیت افکار عمومی در سوئد را بررسی می کنند تلفیق و ترکیب می کند.

انتخابات یکشنبه یازدهم سپتامبر ۲۰۲۲

یکشنبه، ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲، روز انتخابات پارلمان Riksdag، شورای تصمیم گیرنده کمون kommunfullmäktige و شورای تصمیم گیرنده منطقه regionfullmäktige در سوئد است.

نتایج انتخابات سال ۲۰۱۸

سوسیال دموکرات ها ۲۸.۳ درصد، ۱۰۰ کرسی در پارلمان

حزب مدرات ها ۱۹.۸ درصد، ۷۰ کرسی در پارلمان

دموکرات‌های سوئد ۱۷.۵ درصد، ۶۲ کرسی در پارلمان

حزب مرکز ۸.۶ درصد، ۳۱ کرسی در پارلمان

حزب چپ ۸.۰ درصد، ۲۸ کرسی در پارلمان

دموکرات مسیحی ۶.۳ درصد، ۲۲ کرسی در پارلمان

لیبرال ها ۵.۵ درصد، ۲۰ کرسی در پارلمان

حزب سبز ۴.۴ درصد، ۱۶ کرسی در پارلمان

جمع آراء دو بلوک چپ و راست و منفرد:

سوسیال دموکرات ها، حزب سبز و حزب چپ با هم هستند ۱۴۴ کرسی در پارلمان

میانه روها، حزب مرکز، دموکرات مسیحی و لیبرال با هم ۱۴۳ کرسی در پارلمان

دموکرات های سوئد ۶۲ کرسی در پارلمان.

توضیح: هر دو بلوک از همکاری با  حزب دست راستی دموکرات های سوئد، اجتناب می کنند و آن را حزب ضد جقوق بشر، راسیست و فاشیست می دانند.

انتخابات هر چهار سال یک بار

دومین یک شنبه سپتامبر هر چهار سال یکبار انتخابات برگزار می شود. سه تا انتخابات همزمان است. برای پارلمان، ناحیه های بهداری و کمون ها

چهار تا انتخابات عمومی در سوئد هست:

• انتخابات برای هیئت مدیره کمون
• انتخابات برای هیئت مدیره ناحیه
• انتخابات برای پارلمان
• انتخاب برای پارلمان اروپا

انتخابات تناسبی

در سوئد ما چیزی به نام انتخابات تناسبی داریم. مفهومش این است که یک حزب که بیست درصد آراء را کسب کند تقریبا بیست درصد جاهای پارلمان را دریافت می کند. در پارلمان مجموعا ٣۴٩ کرسی برای توزیع وجود دارد.

احزابی که بیشترین آراء را در انتخابات پارلمان بیاورند همچنین بیشتر جاها را در پارلمان کسب خواهند کرد. معمول است که احزاب با یکدیگر برای اینکه اکثریت را ایجاد کنند همکاری کنند و به این شیوه پیشنهاد های سیاسی خود را پیش ببرند.

احزاب کوچک به پارلمان راه نمی یابند.

همه احزاب نمی توانند در پارلمان باشند. برای راه یابی به پارلمان بایستی که یک حزب حداقل چهار در صد از رای های انتخابات پارلمان را بیاورد. این قاعده برای این است که احزاب داخل پارلمان آسانتر به توافق برسند. ممکن است اگر تعداد احزاب بیش از حد باشند همکاری آنها دشوارتر شود.

در انتخابات برای ناحیه بهداری (region) و کمون مقررات کمی متفاوت است. برای احزاب کوچکتر وارد شدن آسانتر است.

کدام احزاب در حال حاضر در پارلمان کرسی دارند؟

طی دوره انتخاباتی کنونی احزاب زیر در پارلمان نماینده دارند.

درصد آرائی که احزاب در انتخابات پارلمان ٢٠١٨ کسب کردند ،داخل پرانتز آمده است:

حزب سنتر (C) – ٣١ کرسی (٨٬۶١٪)

دموکرات مسیحی ها (KD) – ٢٢ کرسی (۶٬٣٢٪)

لیبرال ها (L) -٢٠ کرسی (۵٬۴٩٪)

حزب محیط زیست (MP) – ١۶ کرسی (۴٬۴١٪)

میانه رو ها (M) – ٧٠ کرسی (١٩٬٨۴٪)

سوسیال دموکراتها (S) – ١٠٠ کرسی (٢٨٬٢۶٪)

دموکرات های سوئد (SD) – ۶٢ کرسی (١٧٬۵٣٪)

حزب چپ (V) – ٢٨ کرسی (٨٬٠٠٪)

اسامی رهبران احزاب قدرتمند سوئد:

اولف کریسترسون رهبری میانه روها

ماگدالنا اندرسون رهبری سوسیال دموکرات ها را بر عهده دارد

یوهان پرسون لیبرال ها را رهبری می کند

جیمی آکسون رهبری حزب دموکرات سوئد را بر عهده دارد

نوشی دادگستر رهبری حزب چپ را بر عهده دارد

آنی لوف رهبری حزب مرکز را بر عهده دارد

مارتا استنیوی رهبری حزب سبز را بر عهده دارد

ابا بوش رهبری دموکرات مسیحی را بر عهده دارد

چه کسی میتواند سیاستمدار شود؟

برای سیاستمدار شدن همان مقررات کسی که اجازه رای دادن در انتخابات را دارد، صدق می کند. بطور مثال اگر حداقل سه سال در سوئد زندگی کرده اید میتواند نامزد انتخابات کمون شوید. همچنین میتوانید در یک حزب سیاسی بدون داشتن ماموریت سیاسی فعال باشید. از طریق عضو شدن در یک حزب میتوانید بر سیاست تاثیر بگذارید. اگر هیچیک از احزاب موجود را دوست ندارید میتوانید در یک جنبش اجتماعی یا یک انجمن دیگر فعال باشید. میتوانید نظر شخصی به روزنامه بفرستید، به برنامه های رادیویی مختلف زنگ بزنید یا حتی یک حزب سیاسی شخصی راه بیاندازید.

چه کسانی منتخب مردم می باشند؟

سیاستمدارانی را که ما به آنها در انتخابات رای میدهیم قرار است نمایندگان مردم و نظراتی که وجود دارند، باشند. برخی از گروه ها هستند که بین سیاستمداران منتخب مردم نمایندگانی ندارند. نداشتن نمایندگان مفهومش این است که نسبت سیاستمداران که یک پیشینه خاصی دارند به نسبت جمعیت با همان پیشینه پایین تر است.

بطور مثال در مقایسه با جمعیتی که بالای ۶۵ سال در سوئد دارند در پارلمان سوئد افرادی که بالای ۶۵ سال باشند تعداد کمتری هستند . در پارلمان نیز نسبتاً تعداد اندکی افراد متولد خارج از کشور در مقایسه با تعداد افراد متولد خارج از کشور در جمعیت سوئد وجود دارند.ولی تعداد مردها و زن ها در پارلمان سوئد تقریباً یکسان است. این تقریبا غیر عادی است.  در بسیاری از کشورها تعداد سیاستمداران حاکم مرد از زن بیشتر است. با وجود موازنه تعداد مردها و زن ها در پارلمان، سوئد تنها یک نخست وزیر زن داشته است. پیش از اینکه ماگدالنا آندرسون در سال ۲۰۲۱ نخست وزیر شود، همه نخست وزیران مرد بوده اند. اولین نخست وزیر سوئد در سال ۱۸۷۶ آغاز به کار کرد.

قوانین اساسی سوئد:

چهار قانون اساسی در سوئد وجود دارند: شیوه حکومت، ترتیب جانشینی سلطنتی، قانون  آزادی مطبوعات و قانون اساسی آزادی بیان است.

شیوه حکومت

در قانون اساسی شیوه حکومت آمده است که سوئد چگونه بایستی اداره شود. آمده است که ما که در سوئد زندگی می کنیم از طریق سیاستمدارانی که در انتخابات مختلف انتخاب میکنیم شرکت و تصمیم گیری می کنیم. قانون اساسی شیوه حکومت همچنین حق و حقوق ما را نیز تعریف می کند. در این قانون بطور مثال آمده است که مجازات مرگ در سوئد ممنوع است، و اینکه همه انسان ها از حق داشتن هر نوع مذهب یا باوری که تمایل دارند برخوردارند. قانون اساسی شیوه حکومت همچنین شامل مقرراتی برای چگونگی عملکرد پارلمان و دولت نیز می باشد.

ترتیب جانشینی سلطنتی

سوئد یک پادشاهی است و یک شاه دارد که رئیس کشور است. ترتیب جانشینی سلطنتی شامل مقرراتی است که چه کسی تاج و تخت را به ارث خواهد برد و شاه یا ملکه جدید خواهد شد. نام شاه سوئد کارل گوستاو شانزدهم است. نام فرزند بزرگ او ویکتوریا است. ویکتوریا در آینده ملکه خواهد شد.

مصوبات آزادی مطبوعات و قانون اساسی آزادی بیان

همه ما که در سوئد زندگی می کنیم تقریبا حق داریم هر چه که می خواهیم فکر کنیم و بگوییم. شما اجازه دارید در تلویزیون هر چه را فکر میکنید بگویید و در اینترنت و روزنامه آنچه فکر میکنید بنویسید. بطور مثال اگر شما یک نظر راجع به سیاست سوئد دارید در اینصورت حق دارید آن را بیان کنید. همین امر در مورد روزنامه های خبری صدق می کند. آنها خودشان تصمیم میگیرند چه چیزی بنویسند، نه سیاستمدار ها. این در قوانین اساسی که نام آن مصوبات آزادی مطبوعات و قانون اساسی آزادی بیان می باشد آمده است.

مصوبات آزادی مطبوعات در باره این است که چه چیزی را شخص اجازه دارد در روزنامه ها یا کتاب ها بنویسد.

قانون اساسی آزادی بیان در باره این است که شخص چه چیزی را اجازه دارد بگوید، بنویسد و در رادیو، تلویزیون، فیلم و اینترنت بیان کند.

همچنین این قوانین مردم را در قبال افترا و تحقیر ها محافظت خواهند کرد. مفهومش این است آزاد نوشتن و گفتن هر چیزی استثناهایی دارد. به عنوان مثال ، انتشار علنی اظهاراتی که گروهی از مردم را تهدید یا کوچک کند ، با اشاره به نژاد، رنگ، منشأ ملی یا قومی، عقاید یا گرایش جنسی، جرم است. نام آن تحریک علیه گروه های مردمی است. بطور مثال کسی که بگوید همه افراد از یک کشور بخصوص خلافکارند، میتواند محکوم به تحریک علیه گروه مردمی شود. همچنین انتشار شایعات دروغ یا تحقیر شخص دیگر ممنوع است.

قوه قضائیه

قوه قضائیه معمولاً شامل ادارات دولتی است که مسئولیت امنیت قضائی و آسایش قانونی را بر عهده دارند. دادگاه ها پایه و اساس قوه قضائیه هستند. قوه قضائیه همچنین شامل ادارات پیشگیری از ارتکاب جُرم و ادارات تحقیق کننده مانند پلیس و اداره قربانیان جرائم سوئد نیز می باشد.

دادگاه های سوئد باید در مورد دعاوی و پرونده ها تصمیم گیری کنند – یعنی قضاوت کنند. دادگاه ها بایستی بی طرف و مستقل باشند. یعنی پارلمان سوئد، دولت یا سایر ادارات دولتی اجازه ندارند در چگونگی قضاوت دادگاه ها در یک پرونده دخالت کنند. در سوئد سه نوع دادگاه وجود دارد: دادگاه های عمومی، دادگاه های اداری و دادگاه های ویژه.

منبع این اطلاعات: وبسایت Informationsverige.se

چاپ کن