بس نیست
صافیِ ذهنِ بشر را
به خَلابِ نفرت و کینه بر‌آغشتن،
و بر بکرِ باورِ انسان
بذرِ سمومِ تعصّب افشاندن؟
بس نیست
حقایقِ واقعه را
به حیلتِ سفسطه وارونه نمودن،
و رندانه-
به قامتِ عفریتِ جنگ
جامه‌یِ زربفتِ تقدّس بریدن؟
***
آه-
روزی اگر به میانگاهِ مصاف
سر بپیچد ز فرمانِ حمله سپاهِ مخاصم،
و آغوش بر بگشاید اگر به آهنگِ آشتی،
فرماندهان معرکه را
گزیری مگر گریز چیست؟
هان،
ای سرسپرده به وعده‌هایِ فریب!
مردِ میدان کیست؟
***
تیبوران- ۲۹ نوامبر ۲۰۲۳
