چندین سندیکای کارگری ترکیه با انتشار بیانیه‌هایی، با کارگران «هفت‌تپه» در ایران که ماه‌ها تحت فشار زیاد برای حقوق خود می‌جنگند و درخواست حمایت بین‌المللی کرده بودند، اعلام همبستگی کردند
«جام کرامیک‌ایش» (Cam Keramik-İş)، «توم بل سن» (Tüm Bel Sen)، «ایله‌تیشیم ایش» ( İletişim-İş)، «گدائیش» (Gıda-İş)، «کسک» (KESK)، سندیکاهای بزرگ کارگری و کارمندان دولتی ترکیه، از جمله حزب کار «امک» (EMEK) و «حزب کار ترکیه»، ضمن حمایت از دو ماه اعتصاب‌های کارگران هفت‌تپه در ایران، خواستار پذیرش مطالبات آن‌ها شدند.
«کنفدراسیون اتحادیه‌های عمومی کارگران»، «کسک» (KESK)، در بیانیهای که منتشر کرده نوشته است که «مبارزه علیه نظام حاکم بر ایران برای به دست آوردن مطالبات موجهی مانند متوقف کردن خصوصی‌سازی، بازگرداندن کارگران اخراج‌شده به سر کار، پایان دادن به سرکوب امنیتی کارگران، لغو بازداشت و احکام زندان کارگران پیشگام، اعطای حقوق به‌تعویق‌افتاده کارگران و سایر حقوق و کنترل کارگران بر روند تولید است. مطبوعات ایران، چه طرفدار رژیم و چه در ظاهر مخالف رژیم، اعتصاب همکاران ما را سانسور می‌کنند؛ دقیقا مانند مطبوعات سرمایه در کشور ما که مبارزه ما را علیه ظلم و ستم نمی‌بینند. با این حال، رژیم ایران و مطبوعات نیز باید بدانند که ما مبارزات همکاران خود را در هفت‌تپه می‌بینیم و در همبستگی با آن‌ها صدای‌شان هستیم.»
سندیکای وابسته به توم بل سن (Tüm Bel Sen) نیز در بیانیهای که به نمایندگی از دفتر سندیکایی که کارگران شهرداری در آن سازمان یافته هستند، آورده است:
«اگرچه اتحادیه کارگران هفت‌تپه در سال ۱۹۷۴ تاسیس شد، اما پس از انقلاب اسلامی توسط دولت ایران غیر قانونی اعلام شد و از فعالیت‌های اجتماعی منع شدند. بدین‌ترتیب در سال ۲۰۰۷ کارگران هفت‌تپه، با مبارزه و تلاش، اتحادیه خود را دوباره تاسیس کردند. با وجود این، رهبران کارگران “علی نجاتی”، “جلیل احمدی”، “فریدون نیکوفرد”، “قربان علی‌پور” و “محمد حیدری‌پور” به زندان محکوم و از فعالیت‌های اجتماعی منع شدند.
با تمام این خفقان، مبارزات اتحادیه صنفی متوقف نشده است و دوباره در سال ۲۰۱۸ علیه خصوصی‌سازی‌ها و اخاذی از حقوق کارگران افزایش یافته است؛ این‌بار نماینده اتحادیه، “اسماعیل بخشی”، دستگیر می‌شود.
از طرفی میلیون‌ها کارگر توسط صاحبان سرمایه و رژیم ایران به گرسنگی کشانده شده‌اند و از سوی دیگر، مبارزات کارگران را به شدت سرکوب کرده‌اند. در عین حال، مطبوعات سرمایه مبارزه کارگران را که ماه‌ها در اعتصاب هستند، سانسور می‌کنند.»
«توم بل سن» با بیان این که «ما با مبارزات کارگران هفت‌تپه همبستگی داریم»، خواستار تحقق خواسته ستاد مرکزی کارگران است.
«ما به همکاران خود که علی‌رغم همه فشارهای دولت ایران برای پیروزی در مطالبات خود مبارزه‌ای برحق می‌کنند و در اعتصاب هستند تبریک می‌گوییم و احساس همبستگی می‌کنیم. ما فشارهای حکومت ایران و تحریم مطبوعات سرمایه را محکوم می‌کنیم و خواستار به پایان رسیدن این فشار و موانع هستیم.»
در بیانیه دفتر مرکزی اتحادیه «DİSK»، اتحادیه کارگران صنایع غذایی وابسته به Gıda-İş، نیز آمده است:
«مبارزه کارگران هفت‌تپه در برابر مشکلات، حکومت حاکم بر ایران را پرخاش‌گرتر کرده و بحران‌های اقتصادی، شرایط کار و زندگی کارگران سخت‌تر شده است.
طی روند بیماری کووید-۱۹، روسای کارخانه‌ها، کارگران را وادار به کار می‌کنند و به صورت علنی اعلام می‌کنند که کارگران چاره‌ای جز این ندارند که “یا گرسنگی می‌کشید یا با گرفتن ویروس هنگام کار، می‌میرید.” دولت ایران و سیستم عدالت آن نیز برخلاف سیاست‌های ریاکارانه‌ای که به نظر می‌رسد با کارگران است، همواره در کنار صاحبان سرمایه قرار دارد.
سیاست‌های نئولیبرالی رژیم، میلیون‌ها کارگر را به سمت گرسنگی سوق می‌دهد و مبارزات عادلانه آن‌ها را به شدت سرکوب می‌کند. پرداخت نشدن حقوق کارگران هفت‌تپه در ایران و سرکوب آن‌ها برای کناره‌گیری از مبارزات‌شان و زندانی کردن آن‌ها، به معنای محکوم کردن کارگران به گرسنگی است.
از مبارزات و اعتصاب کارگران ایران و هفت‌تپه حمایت می‌کنیم. مطالبات ما عبارتند از خروج کارخانه از بخش خصوصی، بازگشت کارگران اخراج‌شده به کار، قطع فشار امنیتی که بر سازمان کارگران سایه افکنده است، لغو حبس کارگران پیشگام، اعطای دستمزد معوق و حقوق دیگر کارگران و کنترل روند تولید!»
Cam Keramik-İş هم با انتشار بیانیهای با امضای Birol Sarıkaş، رییس اتحادیه، که به کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگران انقلابی (دیسک) یعنی به اتحادیه‌ای که کارگران شیشه و سرامیک که در بخش خصوصی مشغول به کار هستند، وابسته است، از کارگران هفت‌تپه حمایت کردند. در بیانیه آن‌ها آمده است که «کارگران هفت‌تپه که در سال ۲۰۱۸ مبارزه خود را در مقابل خصوصی‌سازی و نقض حقوق‌شان افزایش داده‌اند، امروز با مطالبات مشابه دست به اعتصاب زده‌اند.
در دوران حکومت “حزب عدالت و توسعه” در ترکیه نیز سیاست‌های خصوصی‌سازی به اجرا درآمد و منجر به غصب حقوق کارگران در کشور شد که همچنان هم ادامه دارد.
با اعمال سیاست‌های خصوصی‌سازی، ده‌ها هزار کارگر بی‌کار مانده‌اند. بار دیگر، این سیاست‌ها منافع اقتصادی و اجتماعی کارگران را غصب کرد. خصوصی‌سازی یعنی پیشکش کردن منابع کشور و دسترنج کارگران نزد سرمایه‌های خارجی و داخلی.
به همین دلیل خواسته‌های کارگران هفت‌تپه در ایران خواسته‌های ما است و ما کاملا از مبارزات آن‌ها حمایت می‌کنیم.»
این اتحادیه با تاکید بر این که در کشور ترکیه نیز موانعی در برابر فعالیت‌های سندیکاهای کارگری وجود دارد خاطرنشان کرد که «درست مانند ایران، در کشور ما دولت‌ها و سرمایه‌داری با تمام تلاش برای جلوگیری از ساماندهی کارگران تلاش می‌کنند.
در ترکیه نیز طی ۱۸ سال گذشته در مجموع ۱۶ اعتصاب غیر قانونی اعلام شده است و از ۲۰۰ هزار کارگر حق اعتصاب گرفته شده است. امروز هم از کوچک‌ترین حق مطبوعاتی و مقاومت کارگران به بهانه کووید-۱۹ جلوگیری می‌شود.
حقوق و آزادی‌های اتحادیه‌ها در ترکیه، ایران و کارگران در همه کشورهای سرمایه‌داری تحت فشار قرار دارد و کارگران با مشکلات شدید اقتصادی، اجتماعی و دموکراتیک روبه‌رو هستند. بنابراین، همبستگی و مبارزات بین‌المللی طبقه کارگر از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود.
ما از مبارزات و اعتصاب کارگران هفت‌تپه در ایران حمایت و همبستگی خود را اعلام می‌کنیم.»
در خصوص حمایت از کارگران هفت‌تپه، İletişim-İş وابسته به DİSK، رییس اتحادیه کارگران مراکز ارتباطی، پستی و تماس، طی بیانیهای اعلام کرد:
جمهوری اسلامی و سیستم‌های عدالت و امنیت آن بار دیگر بر خلاف شعارهای ریاکارانه خود که اعلام می‌کنند در کنار کارگران هستند، ثابت کردند که مخالف کارگران و در کنار سرمایه‌داری‌اند.
اجرای سیاست‌های نئولیبرالی و افزوده شدن بی‌تفاوتی مطبوعات، صدای کارگران و همکاران ما را خفه می‌کند.
نادیده گرفتن خواسته‌های همکاران ما، که نزدیک به دو ماه مقاومت می‌کنند یا انتشار خبرهای نادر و اطلاعات دروغین برای عموم مردم دلیلی بدیهی دارد!
خصوصی‌سازی‌های جناح جمهوری اسلامی، هم‌پوشانی با بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول باعث می‌شود این خواسته‌های مترقی هرگز توسط رسانه‌های اصلی پخش نشود و مبارزات طبقه کارگر فقط برای تخریب دولت نشان داده شود و نه کل سیستم.
حزب کار EMEK PARTİSİ نیز در بخشی از بیانیهای که در اعلام همبستگی با کارگران هفت‌تپه نوشته شده، آورده است که «ما از مبارزات عادلانه کارگران هفت‌تپه در ایران و اعتصابی که با قاطعیت ۵۵ روز ادامه دارد حمایت می‌کنیم و از تمام اتحادیه‌های کارگری، کارگران و نیروهای دموکراتیک کارگران، نخست در ترکیه سپس در سراسر دنیا، می‌خواهیم که از مبارزات کارگران هفت‌تپه حمایت کنند.»
