علیرغم آنکه نیک میدانیم؛ هیاهوی براه افتاده پس از مطرح شدن فیلم “عنکبوت مقدّس” در جشنواره ی سینمائی کن و انتخاب زَر امیرابراهیمی بعنوان بهترین بازیگر زن، همچنان و هنوز همچون تمامی چهل و اندی سالِ گذشته آبشخورش سیستم امنیتی-نظامی جمهوری اسلامیست، و مخاطبش “اُمّت” اسلامی، ولی با این وجود اینگونه برخورد و نگاه در بخشی دیگری از “ملّت” البته در شکلی دیگر (تاریخی) که هر دو متعلّق به یک سکّه اند خود مینماید. پس ما باز درگیر جلوه ی دیگری از فرهنگ ایرانی هستیم و نیاز است بر آن حتی اگر شده اندکی تعمُّق کنیم.
«بجوئیم و خودمان را بشناسیم! منتظر نمانیم دیگری بگوید ما کیستیم.»
سوآل: آن چیست در فرهنگ ایرانی (اُمّت و ملّت) که می خواهد و می طلبد از جهان؛ ما را، تاریخ ما را، دین و مذهب (اسلام شیعه) ما را بر سر بگذارید و حلوا حلوا کنید؟ تو گوئی دنیا به ما بدهکار است! چرا ما نمی توانیم کثافاتی که دارد؛ ما را پیش و بیش از دیگران، خودمان را خفه می کند، حتی ببینیم؟ چرا ما حتی حاضر نیستیم به “طویله ی اوژیاس” نگاه کنیم و از این باور تن میزنیم که هرکدام از ما به قدر نیاز آلوده به این کثافات هستیم؟
اکنون عوامل استبداد مقدّس همچون شهریاران و پیشینیان به جِد می کوشند که؛ ما به خودمان نگاه نکنیم. حتی به “عنکبوت مقدس” نگاه نکنیم. آنها از شک ما و دانائی ما در هراسند! استبداد اینبار در شکل ولایت فقیهی تلاش دارد که به ما حُقنه کند: احتیاج نیست شما فکرکنید، ما بجای شما و برای شما و سعادت شما فکرمی کنیم.
برای ساختن و داشتن “ایرانی بهتر” ما نیاز داریم پیش و بیش از هر چیز به خودمان نگاه کنیم. اگرچه زشتیم و ناپسند اما برای بهتر شدن نباید بهراسیم! ما برای آنکه بکوشیم انسانهای عصر خودمان شویم صرفاً نباید طرز لباس پوشیدن و آرایش و اسباب زندگیمان را مدرن کنیم. اگرچه بسیار تأخیر داشته و داریم ولی باز دیر بهتر از هرگز است. ما نیازمند آگاهی و روشنگری هستیم و برای این آگاهی نیازمندیم ابتدا به خودمان و باورهایمان بپردازیم.
فیلم “عنکبوت مقدّس” را می توان در آدرس زیر تماشا کرد. پیش از دیدن فراموش نکنیم “سینما” یکی از هنرهاست، پس به دروغ بر دوش هنر هر آنچه را که نداریم یا دلمان می خواهد داشته باشیم بار نکنیم. فیلم را باهم ببینیم و کمی بیندیشیم!
مارال سعید
مگر این خانوم برای این فیلم جایزه گرفته؟ من فکر کردم بخاطر اون فیلم قدیمیش گرفته.
آخه خانم محترم، این فیلم مخاطبان واقعی خودش رو پیدا میکنه؟ نه. این نگاه به خود که سما درست مطرح کردید باید از درون جامعه شروع بشه و نه از کن و نه از طرف جویندگان نام و دلار!
میدونی چی؟ از تو خوشم می آید که دُمل را پیدا کرده ای و به هر بهانه ای نیشدری به آن میزنی یا آنکه بهتر است بگویم: ما را بفکر می اندازی که اینکار را بکنیم. همین! ادامه بده کارت را و مثل همیشه به ما اجازه بده به روش خودمان فکرکنیم و عمل کنیم.