خالی از وسوسهِ این در و آن در زدنم
کنده ام زائده ها را همه از ریز و درشت
در فضا پَر زدنم
حاصلِ این بی وزنی است .
اگر اصرار کنی تا به زمین بر گردم
تو بگو
چترِ دلی را که چنین ساده گرا
در انگار
و چنین دور نگر
در باور
به سراپایِ زمین می نگرد
به کدامین طرفِ این همه جا
بنشانم ؟
طرفِ خاورِدور؟ به سمتِ تایوان؟
طرفِ خاورِ نزدیک و دریای سیاه ؟
رو به ویران کدهِ بازی غرب؟
لیبی و سوریه ، یا افغانستان .
یا عراق و لبنان ؟
بگذارید
همین جا باشم
دور از آوازِشب زنجره ها
و سراسیمگی خوردن موشک
در شهر
داریوش لعل ریاحی
۷ سپتامبر ۲۰۲۲
[email protected]
