۱
«رهبر» به تباهی ار مُدام افزاید،
این شیطنت از طینتِ او بر نآید.
باید که تباه گردد اصلِ همه چیز:
تا نوبتِ کارِ مهدی آید، باید!
۲
دل بد نکنی کاو بدِ ما می خواهد:
گر می کُشد، از بس که زند ما را حدّ!
تکلیفِ امامِ واپسین است این کار:
از بارِ گرانِ او«ولی» می کاهد!
۳
هر بد که زمینه سازِ یک کارِ نکوست،
نیک است، چرا که آن نکو حاصلِ اوست!
بیدادِ فقیه دادِ مهدی آرَد:
زین گونه، عدوی تو شود یاورِ دوست!
۴
گر منطقِ «نه خدا نه خُرما بین» ات
نگشود، منا! رهی به سوی دین ات،
این منطقِ «هم خدا و هم خُرما» نیز
یکراست رسانَد به «نه آن نه این» ات!
سیزدهم دیماه ۱۳۹۸،
بیدرکجای لندن